We wstawienniczej modlitwie Jezusa do Swojego Ojca, w związku z wypełnieniem przez Siebie warunków, Jezus domaga się od Ojca, aby i On wypełnił Swoją część, postanowioną w niebie, na rzecz upadłej ludzkości. Dlatego modli się: “dokonałem dzieła, które mi zleciłeś, abym je wykonał. [To oznacza, że On wykształtował prawy charakter na ziemi, jako przykład dla ludzi, aby Go naśladowali.] A teraz Ty mnie uwielbij, Ojcze tą chwałą, którą miałem u ciebie, zanim świat powstał.” W Swojej modlitwie mówi dalej o tym, co zawiera dzieło, którego dokonał, czyli że w Nim zostali Mu dani ci wszyscy, którzy wierzą w Jego imię. On tak bardzo ceni to wynagrodzenie, że zapomina o męczarniach, jakie poniósł podczas wybawienia upadłego człowieka. Osobiście oświadcza, że jest uwielbiony w tych, którzy wierzą w Niego. Kościół, w Jego imieniu powinien w chwalebnej doskonałości kontynuować dzieło, które On rozpoczął; a gdy odkupiony kościół znajdzie się w końcu w raju Bożym, wówczas mimo mąk Swojej duszy, będzie zadowolony. Przez całą wieczność odkupione zastępy będą Jego największą chwałą. — The Spirit of Prophecy III, 260-261. BK 308.9