Bóg nieustannie pracuje w przyrodzie. Ona służy Bogu, a On nią kieruje według Swego upodobania. Przyroda w swoim dziele świadczy o inteligentnej obecności i aktywnym działaniu Istoty, która uaktywnia wszystkie Swoje dzieła według własnej woli. Nie przez swoją pierwotną, będącą wewnątrz przyrody moc, ziemia wydaje plony każdego roku, a świat utrzymuje się w stałym marszu wokół słońca. To ręka Nieskończonej Mocy nieustannie działa, kierując tą planetą. To stale działająca moc Boża, w każdym momencie utrzymuje świat w jego położeniu i w jego obrotach. Bóg nieba nieustannie pracuje. To Jego moc powoduje wegetację, w wyniku której rozwijają się pąki, pojawiają się liście i każdy kwiat kwitnie. Nie jest to efekt mechanizmu, który raz puszczony w ruch, kontynuuje swoją działalność, powodując, że pulsuje tętno i tchnienie następuje po tchnieniu. W Bogu żyjemy, poruszamy się i istniejemy. Każdy oddech, każde bicie serca jest nieustannym dowodem mocy i wszechobecności Boga. Jest to Bóg, który stworzył słońce pojawiające się na niebie. On otwiera okna niebiańskie i daje deszcz. On stworzył trawę porastającą góry. “On daje śnieg jak wełnę, szron jak popiół rozsypuje”; “Gdy On wyda swój głos, to szumią wody na niebie... On tworzy błyskawice na deszcz i wyprowadza wiatr ze swoich komór.” Chociaż Pan zakończył Swoje dzieło stwarzania, to jednak jest On nieustannie zajęty utrzymywaniem rzeczy, które uczynił i wykorzystywaniem ich jako Swoje narzędzia. Jezus powiedział: “Mój Ojciec aż dotąd pracuje i ja pracuję”. — Manuscript 4, 1882. BK 331.10