W sercu potrzebna jest nam miłość Chrystusa. Nasze “ja” musi zostać ukrzyżowane. Gdy nasze “ja” jest zatopione w Chrystusie, wtedy spontanicznie wytryśnie prawdziwa miłość. Nie jest to uczucie albo jakaś podnieta, ale decyzja uświęconej woli. Miłość nie polega na uczuciu, ale na przemianie całego serca, duszy i charakteru, na uśmierceniu własnego “ja” i życiu dla Boga. Nasz Pan i Zbawiciel prosi nas, abyśmy się Mu oddali. Wszystkiego, czego po nas wymaga Bóg, to poddanie Mu własnego “ja”, oddanie się Jemu, aby mógł nas użyć według Swojej woli. Dopóki nie dojdziemy do takiego stanu poddaństwa, nigdy nie będziemy mogli pracować ani szczęśliwie, ani użytecznie, ani efektywnie. — Letter 97, 1898. BK 377.6