W tym rozdziale jest także lekcja dla tych, którzy pracują w dziele Bożym. Paweł mówi: “Wobec tego zwróciliśmy się do Tytusa z prośbą, aby to dzieło miłosierdzia, które dawniej u was zapoczątkował, doprowadził do skutku”, to znaczy, aby obfitowali w łaskawej dobroczynności. Na kaznodziejach Chrystusa spoczywa odpowiedzialność za to, aby uczyli szczodrości wyznawców w zborze. Nawet biedni, powinni brać udział w okazywaniu ofiarności dla Boga. Mają dzielić się łaską Chrystusa w odmawianiu sobie, by pomóc tym, których bieda bardziej przytłacza niż ich. Dlaczegóżby biedni święci mieli odmówić sobie błogosławieństw wynikających z dawania i pomagania tym, którzy są biedniejsi od nich samych? — Manuscript 28, 1894. BK 380.6