Paweł kończy swój list różnymi osobistymi poselstwami i wciąż i stale ponawia usilne prośby, aby Tymoteusz jak najszybciej przybył do niego i jeśli to możliwe, jeszcze przed zimą. Opisuje on swoją samotność z powodu opuszczenia go przez niektórych przyjaciół, a z kolei inni, z uzasadnionych przyczyn, nie mogli być obecni. Aby Tymoteusz nie zwlekał z przybyciem z powodu obawy o zbór w Efezie, który wymagał jego pracy, Paweł oświadcza, że wysłał Tychika, aby zajął miejsce Tymoteusza w czasie jego nieobecności. Potem dodaje tę wzruszającą prośbę: “Gdy przybędziesz, przynieś mi mój płaszcz, który zostawiłem w Troadzie u Karpusa, a także książki, zwłaszcza zwoje pergaminowe.” BK 423.10
Podczas swojego drugiego aresztowania, Paweł został tak nagle i nieoczekiwanie pojmany, że nie miał okazji zabrać swoich “książek i zwojów pergaminowych” a nawet swojego płaszcza. Teraz nadchodziła zima i on wiedział, że będzie cierpiał z zimna w swojej wilgotnej celi. Nie miał pieniędzy aby zakupić inne ubranie; wiedział też, że jego koniec może szybko nadejść więc w swojej typowej bezinteresowności i z obawy, aby nie być ciężarem dla zboru, prosi ich, aby dla niego nie ponosili niepotrzebnych kosztów. — Sketches from the Life of Paul 327. BK 424.1