“Zbliżcie się do Boga.” Jaki będzie tego wynik? Nie możemy zbliżyć się do Boga i patrzeć na Jego piękność i współczucie nie poznawszy naszych wad i nie zostać przepełnionymi pragnieniem osiągnięcia wyższego standardu [duchowego życia]. I właśnie wtedy On “zbliży się do was”. Pan przybliży się do tego, kto wyzna swoim braciom zło, jakie im uczynił, a wtedy on w pokorze i skrusze przyjdzie do Boga. BK 444.2
Ten, kto odczuwa, że grozi mu niebezpieczeństwo gdyż poznał, że Bogu nie podoba się jego sposób postępowania, niech czuwa aby nie zasmucał Ducha Świętego i nie oddalał się od Boga. Czyż o wiele lepiej i bezpieczniej nie jest zbliżanie się do Boga aby Jego czyste światło, świecące z Jego Słowa, uleczyło rany zadane duszy przez grzech. Im bliżej jesteśmy Boga, tym jesteśmy bezpieczniejsi, gdyż szatan nienawidzi i boi się obecności Boga. — Letter 40, 1901. BK 444.3
Jeżeli osobiście zbliżacie się do Boga, czy nie zauważacie skutków? Czy nie zauważacie, że wtedy też przybliżacie się jeden do drugiego? Nie możemy przybliżać się do Boga i podchodzić pod sam krzyż bez tego aby nasze serca nie zostały złączone w doskonałej jedności, jako odpowiedź na modlitwę Chrystusa: “aby wszyscy byli jedno”, jak On jest jedno ze Swym Ojcem. Dlatego powinniśmy dążyć do jedności w duchu, w zrozumieniu i w wierze, aby Bóg był uwielbiony w nas, tak jak On jest uwielbiony w Synu i aby Bóg mógł nas tak miłować, jak miłuje Swego Syna. — Manuscript 7, 1890. BK 444.4
“Zbliżcie się do Boga, a zbliży się do was.” Zbliżajcie się do Niego przez modlitwę, rozmyślanie i przez czytanie Jego Słowa. Gdy On przybliży się do was, podniesie dla was sztandar przeciwko wrogowi. Bądźcie odważni gdyż wróg nie może obalić ten sztandar. — Manuscript 92, 1901. BK 444.5
Pan mówi: “Zbliżcie się do Boga.” Jak? Przez ukryte, szczere badanie własnego serca, przez dziecięce, płynące z serca, pokorne poleganie na Bogu, przez wyznanie wszystkich naszych słabości Jezusowi i przez wyznanie grzechów. W ten sposób możecie się zbliżać do Boga a On przybliży się do was. BK 444.6
Ale przeczytajmy pozostałą część tej lekcji danej nam ku naszemu pouczeniu abyśmy lepiej pojęli, co oznacza zbliżanie się do Boga: “Obmyjcie ręce, grzesznicy, i oczyśćcie serca, ludzie o rozdwojonej duszy.” Jest tu wyraźnie określone zasadnicze dzieło, które ma wykonać grzesznik. Nie jest to zbyt przyjemna praca wobec skłonności ludzkiego serca, ale póki nie jest wykonana, dusza nie jest w stanie ocenić czystości i doskonałości charakteru Chrystusa i nigdy nie zrozumie obrzydliwości grzechu. Dlatego też dano napomnienie: “Oczyśćcie serca, ludzie o rozdwojonej duszy.” Wielu mających się za chrześcijan jest kształtowanych przez świat a ich uczucia nie są skoncentrowane na Bogu. Mają rozdwojony umysł, usiłują w tym samym czasie służyć Bogu i mamonie, a przecież Odkupiciel świata mówi: “Nie możecie służyć Bogu i mamonie”. Mateusza 6,24. Dlatego, że usiłują służyć dwom panom, są chwiejni i niespolegliwi na wszystkich swoich drogach. Wedle wszystkich pozorów służą Bogu lecz w tym samym czasie, w sercu poddają się pokusie szatana i wybierają grzech. Mogą mówić wiele słów gładszych niż oliwa lecz praktycznie ich serca są pełne oszustw i zwiedzeń. Rozpowiadają o swojej sprawiedliwości, ale serca ich są przerażająco bezbożne. BK 444.7
Jakiż pożytek jest z wypowiadania przyjemnych rzeczy, wyrażających ubolewanie nad dziełem szatana a w tym samym czasie spełnianie wszystkich jego oszustw? Jest to rzeczywiście rozdwojony umysł. — Letter 13, 1893. BK 445.1