Wiemy Świadek mówi: “Oto stoję u drzwi i kołaczę.” Każde ostrzeżenie, każda nagana i każda usilna prośba zawarta w Słowie Bożym lub podana przez posianych przez Niego posłów, jest pukaniem do drzwi serca — jest to głos Jezusa, proszącego o wpuszczenie. Z każdym nie reagowaniem na pukanie o wpuszczenie, wasza zdolność do podejmowania zdecydowanych decyzji staje się coraz słabsza i słabsza. Jeżeli głos Jezusa nie jest natychmiast przyjmowany, wówczas w umyśle powstaje pomieszanie z mnóstwem innych głosów, które zajmą myśli różnymi światowymi troskami oraz sprawami i przekonanie zaniknie. Serce będzie coraz to mniej wrażliwe, bardziej skłonne do odstępstwa i popadnie w niebezpieczny stan nieświadomości krótkiego czasu i wielkiego znaczenia wieczności. BK 478.7
Niebiański Gość stoi przed twoimi drzwiami, podczas gdy ty, ustawiłeś pełno różnych przeszkód, aby uniemożliwić Mu wejście. Jezus puka za pomocą bogactw, które chce ci dać. Aby wypróbować twoją wierność, obdarza cię błogosławieństwami, które od ciebie mają przepływać na innych. Czy chcesz pozwolić na to, aby zatriumfowało twoje samolubstwo? Czy chcesz roztrwonić Boże talenty i stracić swoją duszę poprzez bałwochwalcze umiłowanie otrzymanych od Boga błogosławieństw? — The Review and Herald, 2 listopada 1886. BK 479.1
To nie jest zniechęcające poselstwo dla kościoła. Chociaż w nim udzielone są nagany, ostrzeżenia i karcenie, to jednak kościół ten istnieje jako Boże pośrednictwo w celu rozprzestrzeniania światła. Lud Boży, zachowujący przykazania ma wydawać ostrzeżenia światu, wszystkim narodom, językom i pokoleniom. Kościół Boży jest żywym świadkiem, nieustannym świadectwem, aby przekonać ludzi jeżeli je [to poselstwo] przyjmą a potępić, jeżeli mu się sprzeciwią i odrzucą. — Manuscript 96, 1893. BK 479.2