Właśnie ta ziemia jest dla nas miejscem przygotowania do nieba. Czas spędzony na niej jest chrześcijańską zimą. Tutaj owiewają nas chłodne wiatry nieszczęść i walą się na nas fale zgryzoty. Jednak w niedalekiej przyszłości, gdy przyjdzie Jezus, smutek i troski miną bezpowrotnie. Wówczas nadejście chrześcijańskie lato. Wszelkie doświadczenia i nieszczęścia zakończą się i nie będzie już więcej chorób i śmierci: “Bóg otrze wszelką łzę z oczu ich; i śmierci już nie będzie; ani smutku, ani krzyku, ani mozołu... albowiem pierwsze rzeczy przeminęły.” — Manuscript 28, 1886. BK 504.3