Achan nieustannie pielęgnował w swoim sercu pożądliwość i zwiedzenie, aż w końcu jego pojmowanie grzechu stępiło się zupełnie i uległ pokusie. Ci, którzy pobłażają świadomemu grzechowi, łatwiej ulegają następnym. Pierwsze przestępstwo otwiera drzwi kusicielowi, a on stopniowo łamie wszelkie opory i następnie przejmuje w pełne posiadanie całą twierdzę duszy. Achan często słyszał powtarzane ostrzeżenia przeciwko grzechowi pożądliwości. Prawo Boże jasno precyzowało oraz kategorycznie zakazywało kradzieży i wszelkiego oszustwa, ale on nadal miłował grzech. Ponieważ niczego nie wykryto i nie był otwarcie napominany, stawał się coraz śmielszy, a ostrzeżenia miały na niego coraz mniejszy wpływ, aż w końcu jego dusza znalazła się w więzach ciemności. — The Signs of the Times, 21 kwietnia 1881. BK 64.3
W zamian za babilońską szatę, pożałowania godne bogactwa złota i srebra, Achan zaprzedał się złu i sprowadził tym samym na swą duszę klątwę Bożą. Utracił prawo do bogactw Chanaanu i wszelkie perspektywy na przyszłość oraz nieśmiertelne dziedzictwo na nowo stworzonej ziemi. Naprawdę straszliwą cenę zapłacił za nieuczciwie nabyte korzyści. — The Signs of the Times, 5 maja 1881. BK 64.4
Dzisiaj jest wielu takich, którzy określają grzech Achana jako coś maloznaczącego i usprawiedliwiają jego winę. Dzieje się tak dlatego, że oni nie uświadamiają sobie charakteru grzechu i jego następstw, oraz nie rozumieją świętości Boga i Jego wymagań. Często się mówi, że Bóg nie jest tak drobiazgowy, by zwracał uwagę na to, czy pilnie trzymamy się Jego słowa i czy jesteśmy dokładnie posłuszni wszystkim przykazaniom Jego świętego Zakonu. Jednakże zapis Jego postępowania z Achanem powinien być dla nas ostrzeżeniem wskazującym na to, że na pewno nie oczyści On winnego... BK 64.5
Walka o Prawdę odniesie niewielki skutek, jeśli ci, którzy jej bronią, będą mieli w sobie grzech. Mężowie i kobiety mogą dobrze znać wiersze Biblii, mogą być zapoznani z Pismem Św. tak, jak Żydzi z arką, ale jeśli ich serca nie będą prawe przed Bogiem, nie osiągną oni sukcesu. Bóg nie będzie z nimi, ponieważ oni nie pojmują doniosłości wymogów Prawa niebios, ani nie uświadamiają sobie świętego charakteru Prawdy, jakiej nauczają. Nakaz brzmi: “Oczyśćcie się, wy, którzy nosicie naczynia Pańskie!” BK 64.6
Nie wystarczy sama argumentacja w obronie Prawdy. Najbardziej przemawiającym dowodem jej wartości jest pobożne życie, gdyż bez niego najcelniejsze argumenty będą pozbawione znaczenia i przekonującej siły. Cała nasza siła polega na łączności z Bogiem przez Ducha Świętego, a naruszanie Zakonu oddala nas od uświęcającej bliskości ze Źródłem naszej mocy i mądrości. — The Review and Herald, 20 marca 1888. BK 65.1