[Cyt. Sędziów 2,1-2.] Lud ukorzył się przed Bogiem w żalu i skrusze. Jednocześnie złożył ofiarę oraz wyznał Bogu i pomiędzy sobą [swoją winę]. Ofiary byłyby bez wartości, gdyby Izraelici nie okazali prawdziwej skruchy. Ich skrucha była szczera. Gdy wyznawali grzechy i składali ofiary, łaska Chrystusa formowała ich serca, a Bóg im przebaczył. BK 68.4
Ożywienie było szczere i spowodowało reformację wśród ludu. Hebrajczycy pozostali wierni przymierzu, jakie zawarli. W czasie kiedy żył Jozue i starsi, którzy go przeżyli, a którzy widzieli wielkie dzieła Pańskie, lud wiernie służył Panu. Pokutowali za swe grzechy i zostały one im przebaczone, jednak ziarno zła, które zostało posiane, teraz wyrosło i przyniosło owoc. Niezachwiana prawość, jaka cechowała Jozuego skończyła się wraz z jego śmiercią. Nie słyszano już więcej jego ostrzeżeń i napomnień. Jeden po drugim wierni stróżowie, którzy przekroczyli Jordan, składali swą broń. Na scenę życia weszło nowe pokolenie, którego członkowie odłączyli się od Boga. Ich nabożeństwa były pomieszane z błędnymi zasadami i ambitną wyniosłością. — The Review and Herald, 25 września 1900. BK 68.5