Barakowi znany był rozproszony, zwaśniony i nieuzbrojony stan Żydów, jak też siła i biegłość wrogów. Mimo, że przez samego Pana został on wyznaczony na wyzwoliciela Izraela oraz miał zapewnienie, że Bóg będzie z nim i pobije wrogów, towarzyszyła mu nieśmiałość i nieufność. Przyjął poselstwo od Debory jako słowo Boże, ale miał małe zaufanie do Izraelitów i obawiał się tego, że nie usłuchają jego wezwania. Odmówił zaangażowania się w to niepewne przedsięwzięcie w przypadku, jeśli Debora nie będzie mu towarzyszyć oraz wzmacniać jego wysiłki swoim wpływem i radą. — The Signs of the Times, 16 czerwca 1881. BK 70.3