Sa gitawag ngadto sa katungdanan sa pagkamanalagna samtang nagahari pa si Achab, si Eliseo nagkinabuhi sa pagtan-aw sa daghang mga kausaban nga nagpanghitabo diha sa gingharian sa Israel. Nagdason ang mga paghukom nga naaguman sa mga Israelihanon sa panahon sa paghari ni Hazael nga Sirianhon, nga gidihog aron mahimong kastigo sa nasud nga apostata. Ang mapig-ot nga mga balaod sa reporma nga gitukod ni Jehu misangput sa pagpamatay sa tibuok balay ni Achab. Diha sa nagpadayon nga mga gubat batok sa mga Sirianhon, si Joachaz, ang sumosunod ni Jehu, nakohaan ug pipila ka mga siyudad diha sa silangan sa Jordan. Sa usa ka panahon daw ang mga Sirianhon mao ang nagmando sa tibuok gingharian. Apan ang repormasyon nga gisugdan ni Elias ug gipadayon ni Eliseo misangput sa daghan nga nagpakisusi mahitungod sa Dios. Gipamiyaan ang mga halaran ni Baal, ug sa hinayhinay apan sa tinuod ang katuyoan sa Dios natuman diha sa mga kinabuhi nila nga nagpili sa pagsilbe Kaniya sa bug-os nga kasingkasing. MH 232.1
Tungod sa Iyang gugma alang sa masalaypon nga Israel nga ang Dios nagtugot sa mga Sirianhon sa pagkastigo kanila. Tungod sa Iyang kaluoy alang kanila kinsang gahum sa pamatasan maluya nga Iyang gipatindog si Jehu aron sa pagpatay sa daotan nga Jezabel ug sa tibuok balay ni Achab. Sa makausa pa, pinaagi sa maloloy-on nga pagbantay sa Dios, ang mga sacerdote ni Baal ug ni Astaroth gipadaplin ug ang ilang mga hentil nga halaran gipanggun-ob. Nakitang daan sa Dios nga kong ang pagsulay kohaon, ang ubang mga tawo mobiya sa ilang pagkahentil ug moliso sa ilang mga nawong ngadto sa langit, ug mao kini ang hinungdan nga Iyang gitugot ang mga kalisdanan mahiaguman nila. Ang Iyang mga paghukom gitimboan sa kaluoy; ug sa diha nga natuman ang Iyang katuyoan, Iyang giliso ang sulog sa kaluoy dapig kanila nga nakakat-on sa pagsusi kalabut Kaniya. MH 232.2
Samtang ang mga inpluwensya alang sa maayo ug alang sa daotan nagbugno alang sa pagkahawod, ug si Satanas naghimo sa tanan diha sa iyang gahum sa paghingpit sa kadaot nga iyang nabuhat sulod sa paghari ni Achab ug ni Jezabel, si Eliseo nagpadayon sa iyang pagpamatuod. Iyang nahinagbo ang pagsupak, apan walay nakapanghimakak sa iyang mga pulong. Sa tibuok nga gingharian siya gipasidunggan ug gitahud. Daghan ang mianha kaniya alang sa pagpakitambag. Samtang si Jezabel buhi pa, si Joram, ang han sa Israel, nagpangita sa iyang tambag; ug kausa, sa diha nga didto siya sa Damasco, siya giduaw sa mga mensahero nga gikan ni Benhadad, han sa Siria, nga nagtinguha sa pagkasayud kong ang sakit nga mitakboy sa han mosangput ba sa iyang kamatayon. Ngadto sa tanan ang manalagna nagsaksi sa matinumanon diha sa usa ka panahon, nga sa bisan diin, ang kamatuoran ginatuis ug ang dakung mayoriya sa katawhan dayag ang pagsukol batok sa Langit. MH 233.1
Ug wala gayud ang Dios magbiya sa Iyang pinili nga mensahero. Diha sa usa ka higayon, sulod sa panulong sa mga Sirianhon, ang hari sa Sina naninguha sa paglaglag ni Eliseo tungod sa iyang gihimo sa pagpahibalo sa hari sa Israel mahitungod sa mga piano sa kaaway. Ang hari nga Sirianhon nagpakigsabut sa iyang mga alagad nga nagaingon, “Niim ug niadtong dapita magapahiluna ako sa akong kampo.” Kining planoha gipadayag ni Jehova ngadto kang Eliseo, kinsa “nagpasugo ngadto sa hari sa Israel, nga nagaingon, Pagbantay nga dili ka molabay niadtong usa ka dapit, kay didto atua ang mga Sinanhon manglugsong. Ug ang hari sa Israel nagpaadto ngadto sa dapit nga gisugilon kaniya sa tawo sa Dios, ug gipasidaan kaniya; ug naluwas ang iyang kaugalingon didto, dili sa makausa ni sa makaduha lamang. MH 233.2
“Tungod niini ang kasingkasing sa han sa Siria nalibog sa hilabihan gayud mini nga butanga, ug iyang gitawag ang iyang mga alagad, ug miingon kanila, Dili ba ninyo itudlo kanako kong kinsa kanato ang kadapig sa han sa Israel? Ug usa sa iyang mga alagad miingon, wala, ginoo ko, Oh han; apan si Eliseo, ang manalagna nga anaa sa Israel, nagsugilon sa hari sa Israel sa mga pulong nga imong gipamulong didto sa imong lawak nga higdaanan.” MH 233.3
Sa tinguha nga mahilum ang manalagna, ang Sirianhon nga hari misugo sa pagingon. “Lakaw ug tan-awa kong hain siya aron akong ipadala ug ipakuha siya.” Ang manalagna didto sa Dothan; ug, sa nahibaloan kini, ang han nagpadala ngadto ug “mga kabayo ug mga karro, ug usa ka dakung panon: ug sila nangadto sa gabii, ug gilibutan ang siyudad. Ug sa paghibangon ug sayo sa alagad sa tawo sa Dios, ug nakagula, ania karon, ang usa ka panon lakip ang mga kabayo ug mga karro naglibut sa siyudad.” MH 233.4
Sa kalisang ang alagad ni Eliseo nangita kaniya uban sa balita. “Ah, agalon ko!” siya miingon, “unsaon nato paghimo?” MH 234.1
“Ayaw kahadlok,” mao ang tubag sa manalagna; “kay sila nga ania uban kanato labing daghan pa kay kanila nga uban kanila.” Ug unya, aron ang alagad mahibalo niini sa iyang kaugalingon, “si Eliseo nagampo nga nagingon, Jehova, ako nagaampo Kanimo, bukha ang iyang mga mata, aron siya makakita.” “Gibuka ni Jehova ang mga mata niadtong batan-ong lalaki, ug siya nakakita: ug ania karon, ang bukid napuno sa mga kabayo ug mga karro nga kalayo nga naglibut kang Eliseo.” Sa tunga sa alagad sa Dios ug sa mga panon sa armado nga mga kaaway mao ang usa ka nagliyok nga panon sa langitnong mga manolunda. Sila nanaug gikan sa langit diha sa gamhanang gahum, dili sa paglaglag, dili sa pagpugos ug katahuran, kondili sa pagpahaluna sa paglibut ug sa pagtabang sa mga maluya ug walay mahimo nga mga katawhan sa Dios. MH 234.2
Sa diha nga ang katawhan sa Dios pagadad-on ngadto sa mga dapit nga malisud, ug daw walay kalikayan alang kanila, si Jehova lamang ang ilang pagsalig. MH 234.3
Samtang ang panon sa mga sundalo nga Sirianhon midasdas, nga wala mahibalo sa dili makita nga mga panon sa langit, “si Eliseo nagampo kang Jehova, nga nagingon, Ako nagaampo Kanimo, butaan Mo kining mga katawhana. Ug gibutaan Niya sila sumala sa pulong ni Eliseo. Ug si Eliseo miingon ngadto kanila, Kini dili mao ang dalan, ni mao kini ang siyudad: Sunda ako ug dad-on ko kamo ngadto sa tawo nga imong gipangita. Ug iyang gidala sila ngadto sa Samaria. MH 234.4
“Ug nahitabo, sa pag-abut nila sa Samaria nga si Eliseo miingon, Jehova, buka ang mga mata niining mga tawhana aron sila makakita. Ug gibuka ni Jehova ang ilang mga mata, ug sila nakakita; ug ania karon, sila didto sa kinataliwad-an sa Samaria. Ug ang hari sa Israel miingon kang Eliseo, sa pagkakita niya kanila, Amahan ko, hampakon ko ba sila? hampakon ko ba sila? Ug siya mitubag: Dili ka maghampak kanila: hampakon mo ba kadtong imong mga dinakop uban sa imong pinuti ug sa imong pana? Pagbutang ug tinapay ug tubig sa atubangan nila aron sila makakaon ug makainom, ug mangadto sa ilang agalon. Ug giandam niya ang dakung pagkaon alang kanila; ug sa nakakaon na sila ug nakainom, iyang gipapauli sila ug nangadto sila sa ilang agalon.” Tanawa ang 2 Hari 6. MH 234.5
Sulod sa usa ka panahon tapus niini, ang Israel nakalingkawas gikan sa mga pang-ataki sa mga Sirianhon. Apan sa ulahi, ilalom sa mabaskug nga pagdumala sa usa ka matinguhaon nga hari, nga si Hazael, gilibutan sa mga panon nga Sirianhon ang Samaria ug gihugpaan kini. Ang Israel wala gayud mahiagum sa hilabihan ka daku nga kalisud kay sa panahon niini nga paglikus. Sa pagkamatuod ang mga sala sa mga amahan miduaw diha sa mga anak ug sa mga anak. Ang mga kalisang mahitungod sa mapadugay nga gutom maoy nagpugos sa hari sa Israel ngadto sa walay paglaum nga mga laraw, sa diha nga sa sunod nga adlaw si Eliseo nagtagna ug kaluwasan. MH 235.1
Samtang ang sunod nga adlaw hapit na mobanagbanag, ang Ginoo “naghimo sa panon sa mga Sirianhon sa pagpamati sa dinahunog sa mga karro ug usa ka kaguliyang sa mga kabayo, bisan ang dinaguok sa usa ka dakung panon;” ug sila nga gitugkan ug kahadlok, “namangon ug nangalagiw sa pagkabanagbanag,” biniyaan ang “ilang mga balongbalong, ug ang ilang mga kabayo, ug ang ilang mga asno, bisan pa ang kampo sa maong kahimtang,” uban sa mga tagana sa lamiang mga pagkaon. Sila “nangalagiw tungod sa ilang kinabuhi,” sa walay paghunong hangtud sa tapus nila matabok ang Jordan. MH 235.2
Sulod sa gabii sa pagkalagiw, ang upat ka mga tawo nga sanlahon nga diha sa ganghaan sa siyudad, nga nahimong walay paglaum tungod sa kagutom, naglaraw sa pagsulod sa Sirianhon nga kampo ug ibanlod ang ilang kaugalingon diha sa kaluoy sa manunulong, nga pinaagi niini nagalaum sa pag-aghat ug kaluoy ug sa pagpangayo ug kalanon. Ang ilang katingala sa pagsulod sa kampo mao nga “walay tawo didto.” Ingon nga walay maghilabut o magdili, “nanulod sila sa usa ka balongbalong, ug nangaon ug nanginom, ug nanagdala gikan didto sa salapi ug bulawan, ug saput ug nanglakaw ug gitipigan kini; ug nakadala gikan didto usab, ug nanglakaw ug gitipigan kini. Unya sila nanagingon sa usa ug usa, Kita wala magbuhat sa maayo; kining adlawa maoy usa ka adlaw sa maayong balita, ug nanaghilum kita.” Sa madali namauli sila ngadto sa siyudad uban sa malipayon nga balita. Daku ang kadaut; hilabihan ka daghan ang mga pagkaon nga nianang adlawa ang “usa ka takus nga fino nga hanna gibaligya sa usa ka sikio, ug ang duha ka takus nga Sebada sa usa ka siklo,” ingon sa gipanagna ni Eliseo sa adlaw nga gisundan. Sa inakausa pa ang ngalan sa Dios natuboy sa atubangan sa mga hentil “sumala sa pulong ni Jehova” pinaagi sa Iyang manalagna sa Israel. Tan-awa ang 2 Hari 7:5-16. MH 235.3
Sa ingon niini ang tawo sa Dios nakapadayon sa pagbuhat gikan sa usa ka tuig ngadto sa sunod, sa suod nga pagduul ngadto sa katawhan diha sa matinumanon nga pangalagad, ug diha sa mga panahon sa krisis nagatindog sa kiliran sa mga hari ingon nga usa ka maalamon nga magtatambag. Ang taas nga mga katuigan sa diniwatahan nga pagtalikod sa mga magmamando ug sa katawhan nakabuhat sa ilang makadaot nga buluhaton; nadayag bisan diin ang mangitngit nga landong sa apostasya, apan dinhi ug didto dihay uban nga sa malungtaron nagdumili sa pagpiko sa tuhod ngadto kang Baal. Samtang si Eliseo nagpadayon sa iyang buhat sa reporma, daghan ang nabawi gikan sa paganismo, ug kini sila nakakat-on sa pagkalipay diha sa pagalagad sa matuod nga Dios. Nalipay ang manalagna mining mga katingalahan sa diosnong grasya, ug nadasig siya sa usa ka daku nga pangandoy sa pagkab-ot sa tanan nga mga matinud-anon ug kasingkasing. Sa bisan diin siya iyang gipaningkamot nga mahimo siya nga usa ka magtutudlo sa pagkamatarung. MH 236.1
Gikan sa usa ka tawhanon nga panan-aw ang talan-awon sa espirituhanon nga pagbag-o sa nasud maoy ingon ka sama nga walay paglaum sa panan-aw karon sa atubangan sa mga alagad sa Dios nga nagapangabudlay diha sa mangitngit nga mga dapit sa yuta. Apan ang iglesya ni Cristo mao ang ahensya sa Dios alang sa pagmantala sa kamatuoran; siya gipagamhan Niya sa paghimo sa usa ka linain nga buluhaton; ug kong matinumanon siya sa Dios, ug masinulondon sa Iyang mga sugo, magapuyo sa sulod niya ang kahamili sa diosnon nga gahum. Kong siya magmatinud-anon sa iyang pagdapig, walay gahum nga makabarug batok kaniya. Ang mga kusog sa kaaway dili labaw nga makabuntog kaniya kay sa tahup nga makasagubang sa alimpulos. MH 236.2
Sa atubangan sa iglesya anaa ang banagbanag sa usa ka masanag, ug mahimayaon nga adlaw kong iyang isul-ob ang kupo sa pagkamatarung ni Cristo, nga magabulag sa tanang pagdapig sa kalibutan. MH 236.3
Ang Dios nagatawag sa Iyang mga matinumanon, nga nagtoo Kaniya, sa pagsulti ug kadasig ngadto kanila nga wala magatoo ug walay paglaum. Lumiso kamo ngadto kang Jehova, kamo nga mga binilanggo sa paglaum. Pangitaa ang kusog nga gikan sa Dios, ang buhi nga Dios. Ipakita ang usa ka walay-pagduhaduha ug mapainubsanon nga pagtoo sa Iyang gahum ug sa Iyang kamatinguhaon sa pagluwas. Kong diha sa pagtoo mogunit kita sa Iyang kusog, sa kahibulongan Iyang usbon ang labing walay paglaum, ug makapaluya nga talan-awon. Iyang buluhaton kini alang sa himaya sa Iyang ngalan. MH 237.1
Samtang nakahimo pa si Eliseo sa pagpanaw sa nagkalainlain nga mga dapit sa dbuok gingharian sa Israel, siya nagpadayon sa pagkuha ug aktibo nga kasibut sa pagpauswag sa mga tulunghaan sa mga manalagna. Sa bisan diin siya, ang Dios nag-uban kaniya, nga naghatag kaniya sa mga pulong sa pagsulti ug sa gahum sa pagbuhat ug mga katingalahan. Diha sa usa kahigayon “ang mga anak nga lalaki sa mga manalagna nanagingon kang Eliseo: Tan-awa karon, ang dapit nga among gipuy-an uban kanimo pig-ut ra kaayo alang kanamo. Paadtoa kami, nagahangyo kami kanimo, ngadto sa Jordan, ug manguha gikan didto ang tagsatagsa usa ka sagbayan, ug tugoti kami sa paghimo didto ug usa ka dapit dim kami makapuyo.” 2 Hari 6:1, 2. Si Eliseo mikuyog kanila ngadto sa Jordan, nga nagpadasig kanila pinaagi sa iyang presensya, naghatag kanila ug pahimangno, ug naghimo bisan pa sa usa ka milagro sa pagtabang kamla sa ilang buhat. “Sa diha nga ang usa nagputol sa usa ka sagbayan, ang ulo sa wasay nahulog ngadto sa tubig: ug siya misinggit nga nagingon, Ah, agalon ko! hinulaman ko ra ba kadto. Ug ang tawo sa Dios miingon, Diin man mahulog? Ug iyang gitudlo kaniya ang dapit. Ug miputol siya ug usa ka bugsok, ug gilabay didto; ug ang puthaw milutaw. Busa siya miingon, Kab-uta kana nganha kanimo. Ug iyang gikawhat ang iyang kamot ug gikuha kadto.” Bersikulo 5-7. MH 237.2
Hilabihan ka masangputon sa iyang pangalagad ug hilabihan ka lapnag sa iyang inpluwensya nga, samtang siya naghigda diha sa iyang higdaanan sa kamatayon, bisan ang batan-ong Han Joas, usa ka diwatahan nga diyutay lamang ang pagtahod sa Dios, nag-ila sa manalagna nga usa ka amahan sa Israel, ug miila nga ang iyang presensya taliwala kanila labaw ug bili diha sa panahon sa kasamok kay sa pagbaton ug usa ka panon sa mga kabayo ug sa mga karro. Mabasa sa talaan nga nagingon: “karon si Eliseo nasakit sa sakit nga iyang gikamatyan. Ug si Joas ang hari sa Israel miadto kaniya, ug mihilak tungod kaniya, ug miingon, Amahan ko, amahan ko, ang mga karro sa Israel ug ang mga magkakabayo niini. ‘2 Han 13:14. MH 237.3
Ngadto sa daghang mga kalag nga gisamok ug nagkinahanglan sa panabang, ang manalagna nagbuhat sa bahin sa usa ka maalamon, ug maloloy-on nga amahan. Ug niining hugnaa wala siya motalikod gikan sa walay Dios nga batan-on nga diha sa iyang atubangan niya, nga dili kaayo takus sa katungdanan sa pagsalig nga iyang gihuptan, ug bisan pa mini hilabihan ka daku sa panginahanglan sa tambag. Ang Dios diha sa Iyang pag-amuma nagdala sa hari sa usa ka higayon sa paglukat sa mga kapakyasan sa ning-agi ug sa pagbutang sa iyang gingharian diha sa dapit nga bantaaw. Ang kaaway nga Sirianhon, nga karon maoy nagaokupar sa tentoryo sa silangan sa Jordan, kinahanglan pagapasibugon. Sa makausa pa ang gahum sa Dios napasundayag alang sa masalaypon nga Israel. MH 238.1
Mimando sa han ang himalatyon nga manalagna nga nagingon, “Pagkuha ug pana ug mga busogon.” Niini si Joas mituman. Unya ang manalagna miingon, “Ibutang ang imong kamot sa pana.” Unya “gibutang” ni Joas “ang iyang kamot niana: ug gibutang ni Eliseo ang iyang mga kamot sa ibabaw sa mga kamot sa han. Ug siya miingon, Buksi ang tamboanan dapit sa silangan”—ngadto sa mga siyudad nga unahan sa Jordan nga gipanag-iya sa mga Sinanhon. Sa nabuksan na sa hari ang tamboanang girihasrihasan, gisugo siya ni Eliseo sa pagpana. Samtang ang udyong nagalupad, ang manalagna gituktukan sa pagingon, “Ang udyong sa kadaugan ni Jehova, ug udyong sa kadaugan gikan sa Siria: kay ikaw magalutos sa mga Sirianhon sa Aphec hangtud nga sila imong maut-ut.” MH 238.2
Ug karon gitilawan sa manalagna ang pagtoo sa hari. Sa gisugo si Joas sa pagkoha sa mga udyong, siya miingon, “Ibunal sa yuta.” Sa makatulo ang hari nagbunal sa yuta, ug unya iyang gipugngan ang iyang kamot. “Agad pa unta nga ikaw nagbunal sa makalima o makaunom,” si Eliseo misinggit diha sa kahikurat; “kay sa ingon niana ikaw makadaug unta sa Siria, hangtud nga imong maut-ut kini. Apan karon ikaw makadaug sa Siria sa makatulo laman?.” 2 Han 13:15-19. MH 238.3
Ang leksyon maoy alang sa tanan nga anaa sa mga katungdanan nga piniyalan. Sa diha nga buksan sa Dios ang dalan alang sa katumanan sa usa ka buluhaton ug magahatag sa kasigurohan sa kalampusan, ang napili nga ahensya magbuhat sa tanan diha sa iyang gahum sa pagpahinabo sa gisaad nga sangputanan. Sumala sa kadasigon ug sa lahutay sa pagpadayon sa buhat ngadto sa unahan mamao ang kalampusan nga lhatag. Ang Dios makabuhat ug mga katingalahan alang sa Iyang katawhan samtang sila magbuhat lamang sa ilang bahin uban sa dili kapoyan nga kabaskog. Siya nagatawag sa katawhan nga may paghalad ngadto sa Iyang buluhaton, mga tawo nga may moral nga kaisug, uban sa mainiton nga gugma alang sa mga kalag, ug uban sa kasibut nga dili gayud maminghoy. Ang maong mga magbubuhat dili makakaplag ug buluhaton nga hilabihan ra ka walay paglaum; sila magpadayon sa pagbuhat, dili mahadlok, hangtud nga ang daw kapildihan maliso ngadto sa mahimayaon nga kadaugan. Dili gam ang mga paril sa bilanggoan o ang usok-sunoganan sa sinakit nga anaa sa unahan, mahimong hinungdan sa pagtipas gikan sa ilang katuyoan sa pagbuhat kauban sa Dios alang sa paglig-on sa Iyang gingharian. MH 238.4
Natapus ang buhat ni Eliseo uban sa tambag ug pagpadasig nga gihatag ngadto kang Joas. Siya nga nahulogan sa hingpit nga sukdanan sa espiritu nga diha kang Elias, nakamatuod nga matinumanon hangtud sa katapusan. Wala gayud siya magduhaduha. Wala gayud siya kawad-i sa iyang pagsalig diha sa gahum sa Makagagahum sa tanan. Sa kanunay, sa diha nga ang dalan sa atubangan niya daw hingpit nga gitakpan, siya midasdas gihapon pinaagi sa pagtoo, ug ang Dios nagpasidungog sa iyang pagsalig ug nagbukas sa agianan sa iyang atubangan. MH 240.1
Wala ihatag ngadto kang Eliseo ang pagsunod sa iyang agalon diha sa usa ka nagakalayo nga karro. Diha kaniya gitugot ni Jehova moabut ang usa ka laygay nga sakit. Sulod sa taas nga mga oras sa tawhanong kaluya ug pag-antus ang iyang pagtoo migunit pag-ayo sa mga saad sa Dios, ug iyang nakita nga kanunay naglibut kaniya ang langitnong mga mensahero sa paglipay ug sa pakigdait. Maingon didto sa mga kaibabawan sa Dothan nga iyang nakita ang naglikus nga mga panon sa langit, sa mga nagdilaab nga mga karro sa Israel ug sa mga magkakabayo niini, busa karon siya nakamatngon sa presensya sa maloloy-ong mga manolunda, ug siya nalig-on. Sa tibuok niyang kinabuhi siya nagbansay sa malig-on nga pagtoo, ug samtang siya nag-uswag diha sa kahibalo mahitungod sa mga paigoigo sa Dios ug sa Iyang maloloy-on nga puangod, ang pagtoo nahinog ngadto sa usa ka nagpabilin nga pagtoo diha sa Dios, ug sa diha nga ang kamatayon nagtawag kaniya siya naandam sa pagpahulay gikan sa iyang mga kahago. MH 240.2
“Hamili sa pagtan-aw ni Jehova ang kamatayon sa Iyang mga balaan.” Salmo 116:15. “Ang matarung may paglaum diha sa iyang kamatayon. Proverbio 14:32. Uban sa salinista, si Eliseo makaingon diha sa tibuok nga pagsalig, “Pagalukaton sa Dios ang akong kalag gikan sa gahum sa Sheol; kay pagadawaton Niya ako.” Salmo 49:15. Ug uban sa paglipay siya makapamatuod, “Nasayud ako nga ang akong Manluluwas buhi man, ug sa kaulahian nga Siya motindog sa ibabaw sa yuta.’ Job 19:25. “Mahatungod kanako magatan-aw ako sa Imong nawong diha sa pagkamatarung: Matagbaw ako, sa diha nga mahigmata ako sa pagtan-aw sa Imong dagway.” Salmo 17:15. MH 240.3