Go to full page →

ข้อปฏิบัติสำหรับมารดาผู้เลี้ยงทารกด้วยนมตัวเอง CChTh 111

อาหารที่ดีที่สุดสำหรับมารดาคืออาหารที่มีอยู่แล้วตาม ธรรมชาติ ทารกที่เกิดมาควรจะได้กินนมมารดานอกเสีย จากมารดาจะป่วยเจ็บและมีสุขภาพไม่สมบูรณ์ การที่มาร- ดาไม่ยอมเลี้ยงทารกด้วยนมตัวเองเพราะเกรงว่าจะไม่ได้ ออกไปเที่ยวเตร่หาความสำราญภายนอกบ้าน นับว่าเป็น การกระทำที่โหดร้ายและเห็นแก่ตัว CChTh 111.2

ระยะเวลาที่ทารกได้รับอาหารจากการดื่มนมมารดานั้น เป็นระยะเวลาที่สำคัญมาก ในระยะที่ต้องให้ทารกกินนม มีมารดาหลายคนที่ทำงานหนักจนรู้สึกเหน็ดเหนื่อยและโล- หิตในร่างกายของมารดาร้อน ทารกที่กินนมมารดาก็ต้อง ดื่มน้ำนมร้อนจากมารดา และโลหิตของทารกนั้นก็กลับเป็น พิษเพราะได้รับอาหารที่ไม่ดีจากมารดา ความรู้สึกนึกคิด และลักษณะนิสัยของหญิงผู้เป็นมารดาจะมีผลเกี่ยวเนื่อง ถึงบุตรด้วย ถ้ามารดาไม่มีความสุขมีอารมณ์หงุดหงิด ใจ ร้อนและโกรธง่าย และมีอารมณ์รุนแรงอาหารที่บุตรได้ จากมารดา จะเป็นอาหารที่มีพิษทำให้ทารกนั้นสำลัก, จุก, ท้องอืดท้องเฟ้อและในบางรายทารกจะชัก CChTh 112.1

อาหารที่มารดารับประทานมีส่วนเกี่ยวข้องในการปลูก สร้างอุปนิสัยของทารกที่ดื่มนมมารดาด้วย เพราะเหตุนี้ แหละมารดาที่เลี้ยงทารกด้วยน้ำนมตัวเองจึงควรจะต้องพยายามทำจิตใจให้ร่าเริงแจ่มใสอยู่เสมอ และรู้จักบังคับ ใจตัวเองให้ทำสิ่งที่ดี โดยการกระทำเช่นนี้อาหารที่ทารก ได้รับจากมารดาจะไม่เป็นพิษ การที่มารดามีอารมณ์เยือก- เย็นและเอาใจใส่ในการอบรมเลี้ยงดูบุตรมีผลเกี่ยวเนื่องใน การอบรมบ่มนิสัยของบุตรนั้น ถ้าหากเด็กเป็นคนเจ้าอา- รมณ์ มารดาผู้มีอารมณ์เยือกเย็นย่อมสามารถจะอบรมบ่ม นิสัยบุตรให้เป็นเด็กที่มีอารมณ์เยือกเย็นได้ เด็ก ๆ จะมีสุข- ภาพดีถ้าได้รับการเอาใจใส่ดูแลจากมารดาอย่างดี CChTh 112.2