Drogi bracie Q.:
Cieszę się że znajdujesz się dzisiaj w _____ i jeżeli umocnisz swoją ufność, będziesz właściwym człowiekiem na właściwym miejscu. Trzymaj własne “ja” w ukryciu, niech nie zepsuje dzieła przez co wola będzie naturalna. Chodźcie pokornie z Bogiem. Pracujmy dla Mistrza z bezinteresowną energią pamiętając stale o obecności Bożej. Pomyśl o Mojżeszu, jaka wytrzymałość i cierpliwość charakteryzowała jego życie. Paweł w swoim liście do Żydów mówi: “Bo jakoby widział niewidzialnego, mężnie sobie poczynał”. Hebrajczyków 11,27. Charakter, jaki Paweł w ten sposób przypisuje Mojżeszowi, nie oznacza po prostu pasywnego odpierania zła lecz wytrwanie w słusznym. Zawsze miał przed sobą Pana a Pan był zawsze po jego prawicy do pomocy. S5 651.1
Mojżesz posiadał głębokie poczucie osobistej obecności Boga. Nie tylko patrzył poprzez wieki na Chrystusa aby objawił się cieleśnie lecz widział Chrystusa w szczególny sposób towarzyszącego synom Izraela we wszystkich ich podróżach. Bóg był dla niego realny, zawsze obecny w jego myślach. Kiedy był fałszywie rozumiany, kiedy był wezwany do stawiania czoła niebezpieczeństwu i znoszenia obrazy dla Chrystusa, wytrzymywał to bez odpłaty. Mojżesz wierzył w Boga jako tego, którego potrzebował i kto pomógł mu, ponieważ tego potrzebował. Bóg był dla niego stałą pomocą. S5 651.2
Wiara wielu, którą widzimy, jest jedynie nominalna, prawdziwa, ufna, stała wiara jest rzadkością. Mojżesz zrealizował w swoim własnym doświadczeniu obietnicę że Bóg wynagrodzi tych, którzy pilnie Go poszukują. Miał szacunek do rekompensującej nagrody. Oto jeszcze inny punkt w związku z wiarą, który pragniemy zbadać. Bóg wynagrodzi człowieka wiary i posłuszeństwa. Jeżeli wiara ta zostanie wprowadzona w doświadczenie życiowe, umożliwi ona każdemu, kto boi się Boga i kocha Go, wiernie znosić próby. Mojżesz był pełen ufności w Bogu ponieważ miał właściwą wiarę. Potrzebował pomocy i modlił się o nią, chwytał ją wiarą i włączał w swoje doświadczenie wiary że Bóg się o niego troszczy. Wierzył że Bóg rządzi jego życiem w szczególny sposób. Widział i uznawał Boga w każdym szczególe swojego życia i uważał że jest obserwowany okiem Wszechwidzącego, który zważa na motywy, który próbuje serca. Patrzył na Boga i ufał Mu aby dał mu siły do przeprowadzenia go nieskażonym przez każdą pokusę. Wiedział że została mu przydzielona szczególna praca i pragnął wykonać ją z sukcesem tak dalece jak się dało. Lecz wiedział że nie może tego dokonać bez pomocy Bożej bowiem miał do czynienia z przewrotnymi ludźmi. Obecność Boża wystarczyła aby przeprowadzić go przez najtrudniejsze sytuacje w jakich może się znaleźć człowiek. S5 651.3
Mojżesz nie tylko myślał o Bogu, on Go widział. Bóg był przed nim stale wizją, nigdy nie tracił z oczu Jego twarzy. Widział Jezusa jako swojego Zbawiciela i wierzył że zasługi Zbawiciela będą mu przypisane. Wiara ta nie była Mojżeszowi żadną zagadką — była rzeczywistością. To jest ten rodzaj wiary jakiej potrzebujemy, wiary, która wyjdzie zwycięsko z próby. O, jakże często poddajemy się pokusie ponieważ nie mamy oczu utkwionych w Jezusie! Nasza wiara nie jest stała gdyż przez folgowanie sobie grzeszymy a potem nie możemy wytrwać jakoby widząc Tego, który jest niewidzialny. Hebrajczyków 11,27. S5 652.1
Mój bracie, uczyń Chrystusa swoim codziennym towarzyszem na każdą godzinę a nie będziesz się skarżył że nie posiadasz wiary. Pogrąż się w Chrystusie. Patrz na Jego charakter. Mów o Nim. Im mniej będziesz wywyższał siebie tym więcej będziesz mógł dostrzegać w Zbawicielu to co możesz uwielbiać. Bóg ma dla ciebie do wykonania pracę. Zawsze miej Pana przed sobą. Bracie i siostro Q., sięgajcie coraz wyżej po jaśniejsze pojęcia o charakterze Chrystusa. Kiedy Mojżesz modlił się: “Ukaż mi, proszę, chwałę twoją” (2 Mojżeszowa 33,18) Pan nie zganił go lecz wysłuchał jego modlitwy. Bóg powiedział swojemu słudze: “Ja sprawię że przejdzie wszystko dobre moje przed twarzą twoją i zawołam z imienia: Pan przed twarzą twoją”. 2 Mojżeszowa 33,19. Stoimy z dala od Boga i dlatego nie widzimy przejawów Jego mocy. S5 652.2