Na szczególną uwagę zasługuje wychowanie jakie młodzi chłopcy i młode dziewczyny powinni otrzymać w rodzinnym kręgu, uczęszczający do naszych szkół. Jest niezwykle ważne aby w kształtowaniu ich charakteru dokładnie wykonywali pracę jaką im wyznaczono wyzbywając się przy tym wszelkiej skłonności do lenistwa. Muszą zapoznać się z wszystkimi obowiązkami codziennego życia. Trzeba nauczyć ich gruntownego wykonywania swych domowych obowiązków bez zbytecznego zamieszania. Wszystko powinno odbywać się przyzwoicie i porządnie. Kuchnia i inne pomieszczenia w domu powinny być utrzymane w czystości. Książki należy czytać w przeznaczonej na to porze. Nie należy uczyć się kosztem zaniedbywania domowych obowiązków. Lektura i ślęczenie nad książką nie mogą pochłaniać umysłu kosztem zaniedbywania domowych obowiązków gdyż od tego zależy dobre samopoczucie rodziny. S6 169.1
Przy wykonywaniu tych obowiązków trzeba wyzbyć się opieszałości, niedbalstwa i niewłaściwych nawyków. Jeżeli nie wyzbędzie się tych przyzwyczajeń, staną się one waszą drugą naturą, ciążącą życiu i hamującą prawdziwą pracę misyjną. Jeśli się ich bezustannie i zdecydowanie nie zwalczy, opanują ucznia teraz i na wieczne czasy. Młodych ludzi powinno się zachęcać do właściwego ubierania się tak by wyglądali schludnie i estetycznie. Trzeba im wyjaśnić że swą odzież muszą utrzymywać w czystości a w razie uszkodzenia musi być dobrze naprawiona. Wszystkie nawyki młodzieży muszą być takie aby służyły ku pomocy i radości innym. S6 169.2
Obozującym Izraelitom udzielono szczególnych wskazań aby wszystko w namiotach i dookoła nich było utrzymywane w czystości i porządku tak by anioł Boży przechodząc przez obóz nie widział nieporządku. Czy Pan naprawdę jest tak drobiazgowy i zwraca uwagę na te rzeczy? Tak! Bowiem stwierdzono fakt że Pan widząc nieczystość wśród nich nie mógł pójść na czele pochodu by stoczyć walkę z wrogami Izraela. W podobny sposób Bóg traktuje wszystkie nasze poczynania. Ten sam Bóg, który był wówczas tak wymagający chcąc aby dzieci Izraela wzrastały w przyzwyczajeniu do czystości, dzisiaj także nie ścierpi u nikogo w domu nieporządku. S6 170.1
W tym zakresie Bóg przeniósł obowiązek wychowania dzieci i młodzieży na rodziców i nauczycieli i z każdego uczynku ich życia mają wyciągać duchowe lekcje. Przyzwyczajając dzieci do czystości powinniśmy uczyć je że Bóg pragnie aby miały zarówno czyste serce jak i ciało. Wymiatając pokój mogą uczyć się tego że Bóg w podobny sposób oczyszcza serce. Nie pozostawią przy tym zamkniętych okien i drzwi i nie pozostawiają w pokoju jakiegoś oczyszczającego środka aby wszystko zrobił za nich lecz otworzą je szeroko nie szczędząc trudu i sił przy wymiataniu kurzu. Podobnie muszą być otwarte ku niebu okna naszych nawyków i uczuć a kurz samolubstwa i wszystkiego co ziemskie musi zostać wymieciony. Łaska Boża musi oczyścić zakamarki umysłu tak aby każdy element natury mógł zostać oczyszczony i ożywiony przez Ducha Świętego. Nieporządek i niechlujstwo w wypełnianiu codziennych obowiązków prowadzą do zapominania o Bogu i do zachowania jedynie form pobożności w wyznawaniu wiary, która zatraciła przez to swoją prawdziwość. Mamy czuwać i modlić się bo inaczej będziemy chwytać cień straciwszy rzeczywistość. S6 170.2
Żywa wiara niczym złota nić powinna przewijać się przez codzienne doświadczenia w wykonywaniu drobnych obowiązków. Wtedy studenci dojdą do zrozumienia prawdziwych zasad, które według woli Boga powinny decydować o każdym czynie w ich życiu. Wtedy też ich codzienna praca będzie motorem chrześcijańskiego wzrostu. Żywotne zasady wiary, ufności i miłości Jezusa przenikną każdy — nawet najmniejszy — detal codziennego życia. Będziecie wpatrywać się w Jezusa a miłość ku Niemu będzie stałym bodźcem dającym siłę życia każdemu spełnionemu przez was obowiązkowi. Będziecie dążyć do sprawiedliwości i żywić nadzieję, która nie przynosi ujmy. Cokolwiek będzie czynione, czynione będzie dla chwały Bożej. S6 171.1
Każdemu studentowi w internacie chciałabym powiedzieć: Bądź sumienny w wypełnianiu obowiązków ciążących na tobie w twym domu. Bądź sumienny nawet w najmniejszym z nich. Bądź prawdziwie żywym chrześcijaninem w domu. Niechaj chrześcijańskie zasady władają twoim sercem i kontrolują twoje zachowanie. Zwracaj uwagę na każdą wskazówkę nauczyciela lecz nie sądź że zawsze trzeba ci mówić co masz czynić. Sam myśl o tym. Sam sprawdzaj czy wszystko w twoim pokoju jest czyste i w należytym porządku by nic nie mogło obrazić Boga. Pomyśl o tym czy gdyby aniołowie przechodząc przez twój pokój zechcieliby zatrzymać się w nim pociągnięci panującym wszędzie porządkiem i czystością? Jesteście misjonarzami tylko wówczas gdy obowiązki swe wykonujecie na czas, chętnie i porządnie, wówczas też dajecie świadectwo dla Chrystusa. Pokazujcie że ani teoria ani praktyka religii Chrystusa nie czyni was szorstkimi, nieporządnymi istotami, pozbawionymi szacunku dla nauczycieli, nie zważającymi na ich rady i wskazówki. Religia Biblii wprowadzona w życie czyni was ludźmi uprzejmymi i uczciwymi, mającymi wzgląd na innych. Nie będziecie zaniedbywać rzeczy drobnych, które mają być wykonane. Przyjmijcie za motto słowa Chrystusa: “Kto jest wierny w najmniejszej sprawie i w wielkiej jest wierny”. Łukasza 16,10. S6 171.2