Lecz podczas gdy jest prawdą że na początku można było dostrzec Boga w naturze, nie wynika z tego że po upadku doskonała znajomość Boża była objawiona Adamowi i jego następcom w świecie przyrody. Natura mogła przekazywać swoje nauki człowiekowi w stanie niewinności. Lecz grzech sprowadził zaślepienie na ziemię i stanął między naturą a Bogiem przyrody. Gdyby Adam i Ewa zawsze byli posłuszni swojemu Stwórcy, gdyby pozostali na ścieżce doskonałej sprawiedliwości, nadal uczyliby się o Bogu przez Jego dzieła. Lecz kiedy usłuchali kusiciela i zgrzeszyli przeciwko Bogu, światłość szat niebiańskiej niewinności odeszła od nich. Pozbawieni światłości niebiańskiej nie byli już w stanie dostrzegać właściwie charakteru Boga w dziełach Jego ręki. S8 255.3
I przez nieposłuszeństwo człowieka sama natura zmieniła się. Splamiona przekleństwem grzechu przyroda może dawać tylko bardzo niedoskonałe świadectwo o Stworzycielu. Nie może odzwierciedlać Jego charakteru w Jego doskonałości. S8 256.1