Kopenhaga
17 lipiec 1886
Paweł był człowiekiem, który wiedział co to znaczy brać udział w cierpieniach Chrystusa. Nie ma potrzeby abym powtarzała historię jego przeżycia. Jego życie było nieustannym działaniem pomimo tego że wiele razy był niepewny jak i omdlały. Nieustannie ścigany był nienawiścią i złośliwością Żydów. Odczuwali w stosunku do niego niezwykłą gorycz i robili wszystko co w ich mocy aby mu przeszkodzić w pracy. A jednak słyszymy jego głos dźwięczący w wersetach aż do naszych czasów. S8 125.2
“Albowiem ten lekki i krótki ucisk przynosi nam przeogromną obfitość wiekuistej chwały, nam, którzy nie patrzymy na to co widzialne, ale na to co niewidzialne, albowiem to co widzialne jest doczesne, a to co niewidzialne jest wieczne”. “Albowiem, bracia, mam za to, iż utrapienia teraźniejszego wieku nie są godne onej przyszłej chwały, która się ma objawić w nas”. Rzymian 8,13; 2 Koryntian 4,17.18. Ani trochę za wysoko nie ocenia Paweł przywilejów i korzyści życia chrześcijańskiego. Mówię o tym bez wahania że to co mówi jest prawdą. S8 125.3