W wysiłkach i poczynaniach mających na celu dotarcie do ludu, wysłannicy Pańscy nie powinni kroczyć drogami tego świata. Podczas organizowanych przez siebie zebrań nie powinni się uzależniać od światowych śpiewaków aby wzbudzić zainteresowanie, posługiwać się występami widowiskowymi. Jakże można oczekiwać od tych, którzy będą śpiewali aby to czynili w odpowiednim duchu jeżeli nie okazują żadnego zainteresowania dla Słowa Bożego i nigdy go nie czytali? Jakże mogą serca ich znaleźć się w harmonii ze słowami uświęconej pieśni? Jakże może niebiański chór połączyć swe głosy z muzyką, która jest tylko muzyką z nazwy? S9 143.2
Zło takie tkwi we formalnym służeniu Bogu. Nie może ono być dokładnie i dobitnie opisane. Tak samo nie ma słów do opisu żeby wyrazić nieprzebrane błogosławieństwa przez właściwą służbę Bożą. Kiedy ludzie zaśpiewają z serca i duszy w sposób zrozumiały, nie- biańscy muzycy chwytają za swoje instrumenty i włączają się do uwielbienia Boga i oddania Mu chwały. Ten, który nas obdarował wszelakimi dobrami, które nas uzdalniają do współpracy z Bogiem, oczekuje od swoich współpracowników że będą pielęgnowali swój głos aby mogli przemawiać i śpiewać tak aby to wszyscy rozumieli. Nie chodzi tutaj o nadmiernie głośny śpiew lecz o czysty głos i o poprawną wymowę i czyste wyrażanie się. Niechaj wszyscy znajdą ku temu czas aby pielęgnować głos żeby śpiewano ku chwale Bożej, w sposób miły o delikatnym tonie a nie chrapliwymi i niemiłymi tonami, które raczej urażają słuch. Zdolność pięknego śpiewania jest darem Bożym. Więc użyjmy go ku chwale Bożej. S9 143.3
W czasie odbywających się nabożeństw wyznaczcie spośród niektórych zebranych żeby śpiewali pieśni. A instrumenty, na których grano by czysto i dobrze, niechaj towarzyszą śpiewom. Nie sprzeciwiamy się używaniu instrumentów w naszej działalności. Śpiewy do nabożeństwa trzeba przygotować starannie ponieważ pieśnią chwalimy Boga. S9 144.1
Nie jest dobrze aby zawsze śpiewało tylko kilka osób. Kiedy jest możliwość niechaj śpiewa całe zgromadzenie. S9 144.2