Przed nimi w uroczystym majestacie wznosiła się potężna góra Synaj. Słup obłoku zatrzymał się na jej wierzchołku, a lud rozbił swe namioty na otaczającej ją równinie. Tu miał być ich dom prawie przez rok. Nocą słup ognia zapewniał ich o Bożej ochronie, a gdy spali, chleb z nieba spadał delikatnie na obozowisko. (...). PA 72.4
Wkrótce po założeniu obozu pod górą Synaj Mojżesz został wezwany, aby wstąpił na górę i spotkał się z Bogiem. Samotnie wspiął się stromą i poszarpaną ścieżką i przybliżył do obłoku wskazującego miejsce obecności Jahwe. Izrael miał być dopuszczony do bliskiej i szczególnej więzi z Najwyższym (...). PA 72.5
Przemawiając z gęstej ciemności, która Go okrywała, i stojąc na szczycie góry w otoczeniu aniołów, Pan obwieścił swoje prawo. (...). Teraz miały być podjęte kroki do pełnego ustanowienia wybranego narodu pod rządami Jahwe jako jego króla. — Patriarchowie i prorocy 210-212.218. PA 73.1