Wśród szerzącego się odstępstwa wierni czciciele Boga w dalszym ciągu błagali Go o wyzwolenie Izraela. (...). Na granicy górzystego kraju, skąd rozpościerał się widok na równinę filistyńską, leżało niewielkie miasto Sorea. Mieszkała tam rodzina Manoacha z pokolenia Dana — jedna z nielicznych rodzin, które wśród powszechnego odstępstwa pozostały wierne Jahwe. Bezdzietnej żonie Manoacha ukazał się “anioł Pański” (Sędziów 13,2) z poselstwem, że będzie miała syna, przez którego Bóg rozpocznie dzieło wyzwalania Izraela. Z uwagi na to Anioł dał jej wskazówki co do jej własnych nawyków, a także co do postępowania z dzieckiem. (...). PA 84.5
Kobieta odszukała swego męża i po opisaniu mu Anioła powtórzyła Jego poselstwo. Wtedy on w obawie, by nie popełnić błędu w tym ważnym dziele, które było im zlecone, modlił się: PA 84.6
— “O Panie mój! Niechaj ten mąż Boży, którego posłałeś, przyjdzie jeszcze raz do nas i niech nas pouczy, co mamy czynić z tym chłopcem, który ma się narodzić”. Sędziów 13,8. PA 84.7
Gdy Anioł ukazał się ponownie, pełen niepokoju Manoach dopytywał się: PA 84.8
— “Jaki ma być sposób życia tego chłopca i co ma robić?” Sędziów 13,12. Zostały mu powtórzone poprzednie zalecenia: PA 84.9
— “Niech się kobieta wystrzega wszystkiego tego, o czym jej powiedziałem. Niczego, co pochodzi z winorośli, niechaj nie je, wina i mocnego napoju niech nie pije, niczego nieczystego niech nie je, niech przestrzega wszystkiego, co jej nakazałem”. Sędziów 13,13-14. — Patriarchowie i prorocy 410. PA 84.10
Manoach i jego żona nie wiedzieli, że ten, który przemówił do nich, to Jezus Chrystus. Patrzyli na Niego jako posłańca Pana, ale nie potrafili określić, czy jest to prorok, czy może anioł. Pragnąc okazać gościnność przybyszowi, prosili Go, by pozostał z nimi jakiś czas, a oni przyrządzą koźlę. Jednak nie rozumiejąc, kim jest ów Przybysz, nie wiedzieli, czy powinni złożyć koźlę w ofierze całopalnej, czy też przygotować je jako posiłek. PA 84.11
Anioł odpowiedział: PA 85.1
— “Choćbyś mnie zatrzymywał, nie będę jadł z twojej potrawy, lecz jeżeli chcesz ją przyrządzić, to złóż ją Panu jako całopalenie”. Sędziów 13,16. PA 85.2
Upewniwszy się, że Przybysz jest prorokiem, Manoach zapytał: PA 85.3
— “Jakie jest twoje imię, abyśmy mogli cię uczcić, gdy spełnią się twoje słowa”. Sędziów 13,17. PA 85.4
Odpowiedź brzmiała następująco: PA 85.5
— “Czemu się pytasz o moje imię? Ono jest dziwne”. Sędziów 13,18. Wtedy Manoach zrozumiał, że ma do czynienia z Bogiem, więc “wziął koźlątko i ofiarę z pokarmów i złożył je na skale Panu, temu, który czyni dziwne rzeczy”. Sędziów 13,19. Na ich oczach ogień buchnął ze skały i pochłonął ofiarę, a gdy płomień wzniósł się do nieba, “także anioł Pański wzniósł się w płomieniu ołtarzowym w górę. Toteż Manoach i jego żona widząc to, upadli na swoje twarze na ziemię”. Sędziów 13,20. Nie mieli już żadnych wątpliwości co do natury swojego Gościa. Wiedzieli już, że patrzyli na Świętego, który przysłonił swoją chwałę słupem obłoku, gdy prowadził Izraelitów przez pustynię. PA 85.6
Zdumienie, bojaźń i przerażenie wypełniły serce Manoacha, tak iż wykrzyknął tylko: PA 85.7
— “Na pewno pomrzemy, gdyż oglądaliśmy Boga”. Sędziów 13,22. Jednak jego żona okazała większą wiarę w tej uroczystej chwili. PA 85.8
Przypomniała mężowi, że Pan przyjął ich ofiarę i obiecał im syna, który gdy dorośnie, zacznie wyzwalać Izraela. Spalenie ofiary było dowodem przychylności, a nie gniewu. — The Signs of the Times, 15 wrzesień 1881. PA 85.9
Obietnica dana przez Boga Manoachowi spełniła się we właściwym czasie, gdy żona Manoacha urodziła syna, któremu nadali imię Samson. Zgodnie z rozkazem Anioła nigdy nie przycinano chłopcu włosów na znak, iż od dzieciństwa jest poświęcony Bogu jako nazyrejczyk. — The Signs of the Times, 6 październik 1881. PA 85.10