Zaraz po wizji Jozuego i Anioła, danej Zachariaszowi dla arcykapłana jako osobiste świadectwo ku zbudowaniu wiary jego i całego ludu Bożego, prorok otrzymał osobiste świadectwo dotyczące dzieła Zorobabela. Zachariasz napisał: “Anioł, który rozmawiał ze mną, powrócił i obudził mnie, jak budzi się kogoś ze snu, i zapytał mnie: PA 108.8
— Co widzisz? PA 109.1
A ja odpowiedziałem: PA 109.2
— Widzę, oto jest świecznik cały ze złota, a na jego szczycie jest czasza. Na niej jest siedem lamp, a lampy, które są na jej szczycie, mają po siedem knotów. Dwa drzewa oliwne stoją obok niego, jedno z prawej strony czaszy, a drugie z jej lewej strony”. Zachariasza 4,1-3. — The Review and Herald, 16 styczeń 1908. PA 109.3
“Wtedy odezwałem się i zapytałem go: PA 109.4
— Co oznaczają te dwa drzewa oliwne po prawej i po lewej stronie świecznika? PA 109.5
I powtórnie odezwałem się, i zapytałem go: PA 109.6
— Co oznaczają te dwie gałązki drzew oliwnych, które dwiema złotymi rurkami wypuszczają z siebie oliwę do złotych lamp? PA 109.7
Wtedy on odpowiedział mi: PA 109.8
— (...) To są dwaj pomazańcy, którzy stoją przed Panem całej ziemi”. Zachariasza 4,11-14. PA 109.9
Dwaj pomazańcy stojący przy Panu całej ziemi zajmują stanowisko niegdyś powierzone szatanowi jako nakrywającemu cherubowi. Przez święte istoty otaczające Jego tron Pan zachowuje ciągłą łączność z mieszkańcami ziemi. — The Review and Herald, 20 lipiec 1897. PA 109.10