Wierzący w Portland nie znali moich problemów, które doprowadziły mnie do tego zniechęcenia. Ale wiedzieli że z jakiegoś powodu jestem przygnębiona i jest w tym moja wina biorąc pod uwagę jak łaskawie Bóg mnie doświadcza. W dalszym ciągu trwały w naszym domu nabożeństwa ale moje zmartwienie było tak wielkie że w nich nie uczestniczyłam przez pewien czas. Moje brzemię narastało i wydawało mi się że wkrótce nie będę mogła tego znieść. ZD 70.1
W końcu skłoniono mnie aby być obecną na jednym nabożeństwie w moim domu. Mój przypadek był specjalnym tematem modlitw w kościele. Ojciec Pearson, który moim wcześniejszym doświadczeniom się sprzeciwiał, był przeciwnikiem tego że moc Boża spoczęła na mnie, teraz modlił się żarliwie i doradzał abym swoją wolę poddała woli Bożej. Jak czuły ojciec próbował zachęcić i pocieszyć mnie polecając abym wierzyła. Przyjaciel grzeszników nie opuścił mnie. ZD 70.2
Czułam się zbyt słaba i przygnębiona, aby uczynić jakiś specjalny wysiłek, ale moje serce złączyło się z prośbami przyjaciół. Trochę mniej martwiłam się o opozycję ze strony świata i poczułam chęć uczynienia każdej ofiary aby tylko łaska Boża mogła być przywrócona. ZD 71.1
Gdy modlono się za mnie aby Pan dał mi siłę i odwagę do niesienia poselstwa, ciemność otaczająca mnie znikła i nagle opanowało mnie światło. Straciłam siły i upadłam na podłogę. Wydało mi się że jestem w obecności aniołów. Jedna z tych świętych istot znowu powtórzyła słowa: “Idź powiedz innym to co Ja objawiłem tobie”. ZD 71.2
Ojciec Pearson, który nie mógł klęczeć z powodu reumatyzmu, opowiedział to wydarzenie. Gdy mogłam już patrzyć i słyszeć, powstał i powiedział: “Widziałem to czego nigdy się nie spodziewałem. Kula ogniowa zstąpiła z nieba i opanowała siostrę Ellen Harmon i pozostała w sercu. Widziałem to! Widziałem to! Nigdy tego nie zapomnę. To zmieniło całe moje życie. Siostro Ellen, bądź odważna w Panu. Od tej nocy już nigdy więcej nie będę wątpił. Pomożemy ci w przyszłości i nie zniechęcimy cię. ZD 71.3