Ο Παύλος, γράφοντας στους Φιλιππησίους, περιγράφει την εμπειρία του πριν και μετά από την αλλαγή του. «Εάν τις άλλος νομίζη ότι έχει πεποίθησιν εν τη σαρκί, εγώ περισσότερον, περιτετμημένος την ογδόην ημέραν, εκ γένους Ισραήλ, εκ φυλής Βενιαμίν, Εβραίος εξ Εβραίων, κατά νόμον Φαρισαίος, κατά ζήλον διώκτης της εκκλησίας, κατά την δικαιοσύνην την δια του νόμου διατελέσας άμεμπτος» (Φιλιπ. γ’ 4-6). ΙΑ 240.1
Μετά τη μεταστροφή του η μαρτυρία του ήταν: «Μάλιστα δε και νομίζω τα πάντα ότι είναι ζημία δια το έξοχον της γνώσεως του Ιησού Χριστού του Κυρίου μου, δια τον οποίον εζημιώθην τα πάντα και λογίζομαι ότι είναι σκύβαλα, δια να κερδήσω τον Χριστόν και να ευρεθώ εν αυτώ, μη έχων ιδικήν μου δικαιοσύνην την εκ του νόμου, αλλά την δια πίστεως του Χριστού, την δικαιοσύνην την εκ Θεού δια της πίστεως” (Φιλιπ. γ’ 8-9). ΙΑ 240.2
Η δικαιοσύνη την οποία μέχρι τότε θεωρούσε ότι είχε μεγάλη αξία ήταν πια άχρηστη στα μάτια του. Η λαχτάρα της ψυχής του ήταν: «δια να γνωρίσω αυτόν, και την δύναμιν της αναστάσεως αυτού, και την κοινωνίαν των παθημάτων αυτού, συμμορφούμενος με τον θάνατον αυτού, ίσως καταντήσω εις την εξανάστασιν των νεκρών. Ουχί ότι έλαβον ήδη το βραβείον ή έγινα ήδη τέλειος, τρέχω όμως κατόπιν, ίσως λάβω αυτό, δια το οποίον και ελήφθην υπό του Ιησού Χριστού. Αδελφοί, εγώ δεν στοχάζομαι εμαυτόν ότι έλαβον αυτό. Αλλ’ εν πράττω, τα μεν οπίσω λησμονών, εις δε τα έμπροσθεν επεκτεινόμενος, τρέχω προς τον σκοπόν δια το βραβείον της άνω κλήσεως του Θεού εν Χριστώ Ιησού” (Φιλιπ. γ’ 10-14). ΙΑ 240.3