(Το κεφάλαιο αυτό βασίζεται στο βιβλίο Γένεσις, κεφ. δ’ 1-15)
Οι γιοι του Αδάμ είχαν εντελώς αντίθετο χαρακτήρα. Ο Άβελ σεβόταν τον Θεό, ενώ ο Κάιν υπέθαλπε επαναστατικά αισθήματα και γόγγυζε κατά του Δημιουργού για την κατάρα που είχε έρθει στην ανθρωπότητα και στη γη λόγω της αμαρτίας του Αδάμ. Τα αδέλφια γνώριζαν ότι ο Θεός θα πρόσφερε τον Υιό Του για τη σωτηρία της ανθρώπινης φυλής. Ζητήθηκε από αυτούς να εφαρμόσουν ένα σύστημα με το οποίο θα έδειχναν πίστη και εξάρτηση στον υποσχόμενο Λυτρωτή. Έπρεπε να σφάζουν τα πρωτότοκα του ποιμνίου και να τα προσφέρουν με σεβασμό στον Θεό. Η θυσία αυτή θα διατηρούσε διαρκώς στη σκέψη τους την αμαρτία τους και τον ερχομό του Λυτρωτή ο οποίος θα γινόταν η μεγάλη θυσία για τον άνθρωπο. ΙΑ 32.1
Ο Κάιν έφερε την προσφορά του στον Κύριο με γογγυσμό και δυσπιστία για την υποσχόμενη θυσία του Υιού του Θεού. Δεν ήθελε να εκτελέσει με λεπτομέρεια το σχέδιο της υπακοής, να πάρει ένα αρνί και να το προσφέρει με τα γεννήματα της γης. Πήρε μόνο ωμούς καρπούς, αψηφώντας την απαίτηση του Θεού. Αν και ο Κύριος είχε επισημάνει στον Αδάμ ότι χωρίς να χυθεί αίμα δεν θα ήταν δυνατή η συγχώρηση της αμαρτίας, ο Κάιν δεν έδωσε ιδιαίτερη προσοχή ούτε ακόμη στην ποιότητα των καρπών. Περιφρόνησε τον αδελφό του, ο οποίος του συνέστησε να μη βρεθεί στην παρουσία του Κυρίου χωρίς το αίμα της θυσίας, και παρουσίασε τους καρπούς του με αμφιβολίες και γογγυσμούς για τις απαιτούμενες τελετουργικές προσφορές. Η θυσία του δεν έγινε αποδεκτή από τον Θεό. ΙΑ 32.2
Ο Άβελ, με ταπεινή ευλάβεια και με μεγάλη πίστη στον Μεσσία, πρόσφερε από τα πρωτότοκα του ποιμνίου του και από το πάχος, σύμφωνα με την εντολή του Θεού. Η προσφορά, η οποία δόθηκε με ταπεινή ευλάβεια και με μεγάλη πίστη στον Μεσσία, τιμήθηκε από τον Θεό και ένα φως άστραψε από τον ουρανό και την κατέκαψε. Ο Κάιν όμως δεν διέκρινε κάποιο σημείο που να έδειχνε ότι η δική του θυσία είχε γίνει δεκτή. Θύμωσε και με τον Θεό και με τον αδελφό του. Ο Κύριος καταδέχτηκε να στείλει έναν άγγελο να συνομιλήσει μαζί του. ΙΑ 32.3
Ο ουράνιος απεσταλμένος ρώτησε τον Κάιν για το λόγο του θυμού του και τον πληροφόρησε πως, αν είχε εκτελέσει τις οδηγίες του Θεού, Εκείνος θα δεχόταν και θα τιμούσε την προσφορά του. Η απόρριψή της όμως οφειλόταν στο γεγονός ότι δεν υποτάχθηκε με ταπεινοφροσύνη στα σχέδια του Θεού, δείχνοντας ανυπακοή στη θεϊκή εντολή. Ο άγγελος τόνισε στον Κάιν ότι ο Θεός δεν τον αδίκησε και ούτε έδειξε μεροληψία προς τον Άβελ. Αν ενεργούσε σωστά θα τον δεχόταν, ο αδελφός του θα τον άκουγε και θα γινόταν αυτός ο αρχηγός επειδή ήταν ο μεγαλύτερος. ΙΑ 33.1
Ούτε όμως μετά από την καθοδήγηση του Θεού άλλαξε ο Κάιν. Αντί να ελεγχτεί και να μετανοήσει για τη δυσπιστία του, εξακολουθούσε να παραπονιέται για την αδικία και μεροληψία του Κυρίου. Εκδήλωσε ζήλια και μίσος προς τον αδελφό του, μάλωσε με αυτόν και τον επέπληξε. Με πραότητα ο Άβελ υπέδειξε το λάθος στον Κάιν και του επισήμανε ότι το σφάλμα ήταν δικό του. Προσπάθησε να τον ηρεμήσει μιλώντας για την ευσπλαχνία του Θεού που διατήρησε στη ζωή τους γονείς τους, τη στιγμή που θα μπορούσε να τους τιμωρήσει με ακαριαίο θάνατο. Επέμενε ότι ο Θεός τούς αγαπούσε, διαφορετικά δεν θα είχε προσφέρει τον αθώο και άγιο Υιό Του για να υποστεί την τιμωρία η οποία βάραινε τους ίδιους. Ο Κάιν όμως μίσησε τον αδελφό του από τη στιγμή που ο Θεός αποδέχτηκε την προσφορά του. ΙΑ 33.2