Όταν σταματήσει να δίνεται η αγγελία του τρίτου αγγέλου, η θεϊκή ευσπλαχνία παύει πια να συνηγορεί για τους ένοχους κατοίκους της γης. Ο λαός του Θεού έχει εκπληρώσει το καθήκον του. Δέχτηκε την «όψιμον βροχήν”, τους «καιρούς αναψυχής από της παρουσίας του Κυρίου» και έχει προετοιμαστεί για την ώρα της δοκιμασίας που τον περιμένει. Η τελευταία μεγάλη προειδοποίηση έχει αντηχήσει παντού και έχει αναστατώσει ή εξοργίσει τους κατοίκους της γης που συνέβη να έχουν ακούσει το μήνυμα. ΙΑ 318.1
Άγγελοι πηγαινοέρχονται βιαστικά στον ουρανό. Ένας από αυτούς επιστρέφει από τη γη και αναγγέλλει ότι το έργο του τελείωσε. Ο κόσμος πέρασε την τελευταία του δοκιμασία και όλοι όσοι έμειναν πιστοί στις θεϊκές εντολές έλαβαν τη «σφραγίδα του Θεού του ζώντος”. Τη στιγμή εκείνη ο Ιησούς σταματάει το μεσιτικό Του έργο στο ουράνιο αγιαστήριο. Υψώνει τα χέρια και με δυνατή φωνή λέει: «Ετελέσθη”. Κατόπιν, και ενώ σύσσωμα τα αγγελικά πλήθη αφαιρούν τα διαδήματά τους, Αυτός προβαίνει στην ακόλουθη επίσημη δήλωση: «Όστις αδικεί ας αδικήση έτι, και όστις είναι μεμολυσμένος ας μολυνθή έτι, και ο δίκαιος ας γίνη έτι δίκαιος, και ο άγιος ας γίνη έτι άγιος”. ΙΑ 318.2
Η τύχη του καθενός έχει κριθεί είτε για ζωή είτε για θάνατο. Όταν ο Χριστός λειτουργούσε στο αγιαστήριο, ερευνήθηκαν πρώτα οι υποθέσεις των δίκαιων νεκρών και μετά των ζωντανών πιστών. Ο Χριστός έκανε την εξιλέωση για το λαό Του και έσβησε τις αμαρτίες του. Ο αριθμός των υπηκόων Του είναι συμπληρωμένος: «Η βασιλεία και η εξουσία, και η μεγαλωσύνη των βασιλειών των υπακάτω παντός του ουρανού” πρόκειται σε λίγο να έρθει στην κατοχή των κληρονόμων της σωτηρίας και ο Ιησούς θα βασιλέψει «ως Βασιλεύς βασιλέων και Κύριος κυρίων”. ΙΑ 318.3
Όταν ο Ιησούς μετακινήθηκε από τα άγια των αγίων, ακούστηκε ο μεταλλικός ήχος των κουδουνιών στο ιμάτιό Του και καθώς Εκείνος απομακρυνόταν, ένα σκοτεινό σύννεφο κάλυψε τη γη. Τότε δεν υφίσταται πλέον μεσάζων μεταξύ του αμαρτωλού ανθρώπου και του προσβληθέντος Θεού. Όσο διάστημα ο Χριστός μεσολαβούσε στον Πατέρα Του για τους ασεβείς, υπήρχε μία αναστολή για το λαό. Αυτή όμως έπαψε όταν τελείωσε το έργο Του ο Χριστός και τότε ο Σατανάς απέκτησε απεριόριστο έλεγχο επάνω στους οριστικά αμετανόητους ανθρώπους. ΙΑ 319.1
Ήταν αδύνατο να πέσουν οι πληγές για όσο διάστημα ο Χριστός λειτουργούσε στο αγιαστήριο. Όταν όμως λήξει η υπηρεσία Του στο διαμέρισμα εκείνο και το έργο της μεσιτείας Του τελειώσει, δεν υπάρχει τίποτα για να σταματήσει την οργή του Θεού που ξεσπάει με μανία στους ένοχους αμαρτωλούς που περιφρόνησαν τη σωτηρία και μίσησαν τον έλεγχο. Σ’ αυτό το τρομερό διάστημα μετά τη λήξη του μεσιτικού έργου του Ιησού, οι πιστοί ζουν στην παρουσία ενός άγιου Θεού χωρίς Μεσίτη. Με την κάθε υπόθεση αποφασισμένη, με το κάθε πολύτιμο πετράδι του Κυρίου αριθμημένο, ο Χριστός καθυστερεί για λίγο στο πρώτο διαμέρισμα του ουράνιου αγιαστηρίου και εκείνες οι αμαρτίες όσες είχαν εξομολογηθεί ενώ αυτός λειτουργούσε στα άγια των αγίων, τοποθετήθηκαν επάνω στον Σατανά, τον επινοητή της αμαρτίας ο οποίος αξίζει να υποστεί την τιμωρία. ΙΑ 319.2