Go to full page →

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 63 - Η ΧΙΛΙΕΤΗΡΙΔΑ ΙΑ 329

Η προσοχή μου στράφηκε πάλι στη γη. Οι ασεβείς έχουν καταστραφεί και τα νεκρά σώματά τους είναι ριγμένα στην επιφάνειά της. Η οργή του Θεού με τις επτά τελευταίες πληγές είχε επισκεφτεί τους κατοίκους της γης, κάνοντάς τους να μασούν τις γλώσσες τους από τον πόνο και να καταριόνται τον Θεό. Οι ανειλικρινείς ποιμένες έγιναν τα κυριότερα αντικείμενα της οργής του Κυρίου. Τα μάτια τους είχαν βαθουλώσει και οι γλώσσες τους είχαν στεγνώσει, ενώ στέκονταν ακόμη στα πόδια τους. Όταν οι άγιοι απελευθερώθηκαν με την κλήση του Θεού, τα αμαρτωλά πλήθη έστρεψαν τη μανία τους ο ένας στον άλλον. ΙΑ 329.1

Η γη έμοιαζε με μια αχανή έρημο και φαινόταν πνιγμένη στο αίμα και τα πτώματα ήταν αραδιασμένα από τη μία άκρη στην άλλη. Πόλεις και χωριά χτυπημένα από το σεισμό είχαν σωριαστεί. Τα βουνά είχαν μετακινηθεί από τις θέσεις τους, αφήνοντας πίσω τους μεγάλες σπηλιές. Τραχιά βράχια, πεταμένα έξω από τη θάλασσα ή κομμένα από τη γη, είχαν διασπαρθεί σε ολόκληρη την επιφάνειά της. Πελώρια δέντρα είχαν ξεριζωθεί και σκορπιστεί επάνω στη γη. Αυτή προορίζεται να γίνει η κατοικία του Σατανά και των πονηρών αγγέλων του για χίλια χρόνια. Εδώ θα αποκλειστεί για να περιπλανάται πέραδώθε επάνω στη σχισμένη επιφάνεια της γης και να κοιτάζει τα αποτελέσματα της ανταρσίας του εναντίον του νόμου του Θεού. Χίλια χρόνια έχει μπροστά του για να απολαύσει τους καρπούς της κατάρας που προκάλεσε. Περιορισμένος, μόνος του στη γη, δεν έχει το προνόμιο να περιφέρεται σε άλλους πλανήτες για να πειράξει και να ενοχλήσει αυτούς που δεν έχουν πέσει στην αμαρτία. Στο διάστημα αυτό ο Σατανάς υποφέρει αφάνταστα. Από τον καιρό της πτώσης του, όλα τα κακά χαρακτηριστικά του βρίσκονταν σε συνεχή εξάσκηση. Τώρα όμως η δύναμή του έχει αφαιρεθεί και είναι ελεύθερος να συλλογιστεί το ρόλο που έπαιξε αφότου πρωτοστασίασε εναντίον της ουράνιας κυβέρνησης, να αναλογιστεί με φόβο και τρόμο πιο φρικτό μέλλον τον περιμένει όταν ο ίδιος θα πρέπει να υποστεί τις συνέπειες για όλο το κακό που έκανε και να τιμωρηθεί για όλες τις αμαρτίες που έγινε αφορμή να διαπραχθούν. ΙΑ 329.2

Ακούγονται φωνές θριάμβου από τους αγγέλους και τους λυτρω-μένους αγίους, φωνές που ηχούν σαν δέκα χιλιάδες μουσικά όργανα, επειδή δεν πρόκειται πλέον να πειραστούν και να ενοχληθούν από τον Σατανά και επειδή οι κάτοικοι των άλλων κόσμων είναι απαλλαγμένοι από την παρουσία του και από τους πειρασμούς του. ΙΑ 330.1

Είδα θρόνους και τον Ιησού με τους σωσμένους αγίους να κάθονται σ’ αυτούς. Στο διάστημα αυτό οι δίκαιοι βασιλεύουν ως βασιλείς και ιερείς του Θεού. Μαζί με τον Χριστό δικάζουν τις υποθέσεις των αμαρτωλών, αντιπαραβάλλοντας τις πράξεις τους με τον καταστατικό χάρτη, την Αγία Γραφή, και αποφασίζουν για την κάθε υπόθεση ξεχωριστά «κατά τα πεπραγμένα εν τω σώματι”. Τότε απονέμεται η τιμωρία που αναλογεί στον καθένα σύμφωνα με τα έργα του, η οποία καταχωρείται απέναντι στο όνομά του, στο βιβλίο του θανάτου. Παράλληλα, κρίνονται ο Σατανάς και οι άγγελοί του από τον Χριστό και το λαό Του. Η τιμωρία του Σατανά είναι κατά πολύ βαρύτερη από την ποινή εκείνων που εξαπατήθηκαν από αυτόν. Τα βάσανά του δεν συγκρίνονται με τα δικά τους. Όταν όλοι αυτοί που εξαπάτησε απολεστούν, ο Σατανάς πρέπει να ζήσει και να υποφέρει πολύ περισσότερο. ΙΑ 330.2

Στο τέλος των 1000 ετών, μόλις τελειώνει η διαδικασία της κρίσης των αμαρτωλών νεκρών, ο Ιησούς αφήνει την πόλη και τους αγίους και, συνοδευόμενος από το πλήθος των αγγέλων, κατεβαίνει σε ένα βουνό το οποίο μόλις αγγίχτηκε από τα πόδια Του χωρίστηκε στα δύο και έγινε μια πελώρια πεδιάδα. Τότε κοιτάξαμε προς τα επάνω και διακρίναμε τη μεγάλη και ωραία πόλη με τα δώδεκα θεμέλια και τις δώδεκα πύλες τρεις στην κάθε πλευρά, και με έναν άγγελο στον κάθε πυλώνα. Φωνάξαμε: «Η πόλη! Η μεγάλη πόλη! Κατεβαίνει από τον Θεό, από τον ουρανό!». Εκείνη ήρθε με όλη της τη λαμπρότητα και την απαστράπτουσα δόξα της και εγκαταστάθηκε στη μεγάλη πεδιάδα που ο Ιησούς είχε ετοιμάσει γι’ αυτήν! ΙΑ 330.3