Οι άγγελοι, καθώς έφευγαν από τον ουρανό λυπημένοι, έβγαλαν τα αστραφτερά τους στέμματα. Δεν μπορούσαν να τα φορούν ενώ ο Αρχηγός τους υπέφερε και επρόκειτο να φορέσει ένα ακάνθινοστεφάνι. Ο Σατανάς και οι δαίμονές του ήταν απασχολημένοι στη δικαστική αίθουσα επιθυμώντας να νεκρώσουν κάθε ανθρώπινο αίσθημα συμπάθειας. Μέχρι και η ατμόσφαιρα ήταν βαριά και μολυσμένη από την επιρροή τους. Οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι εμπνέονταν από αυτούς, για να προσβάλουν και να βλάψουν τον Ιησού με το σκληρότερο τρόπο που μπορεί να αντέξει η ανθρώπινη φύση. Ο Σατανάς έλπιζε ότι μία τέτοια γελοιοποίηση και κακοποίηση θα προξενούσε την αντίδραση του Υιού του Θεού και θα Τον ωθούσε να αποκαλύψει τη θεϊκή Του δύναμη για να ελευθερωθεί από το πλήθος. Αν συνέβαινε αυτό, το σχέδιο της σωτηρίας θα αποτύχαινε. ΙΑ 160.1