Μόλις οι άγγελοι από τον ουρανό απομακρύνθηκαν από τον τάφο και το ένδοξο φως εξαφανίστηκε, οι Ρωμαίοι φρουροί τόλμησαν να σηκώσουν τα κεφάλια τους και να κοιτάξουν γύρω τους. Έμειναν κατάπληκτοι όταν είδαν ότι η μεγάλη πέτρα είχε κυλιστεί και ότι το σώμα του Ιησού έλλειπε. Έτρεξαν στην πόλη για να κάνουν γνωστό στους ιερείς και στους πρεσβύτερους το γεγονός της ανάστασης. Μόλις οι εγκληματίες άκουσαν τη θαυμαστή είδηση, χλόμιασαν. Τρομοκρατήθηκαν όταν σκέφτηκαν τι είχαν κάνει. Αν η αναφορά της φρουράς ήταν σωστή, αυτοί ήταν χαμένοι. Για ένα διάστημα έμειναν σιωπηλοί, κοιτάζοντας ο ένας τον άλλον, χωρίς να ξέρουν τι να πουν. Η αποδοχή των γεγονότων, θα σήμαινε την καταδίκη τους. Αποσύρθηκαν για να αποφασίσουν για την επόμενη κίνησή τους. Σκέφτηκαν ότι αν η είδηση που έφεραν οι φύλακες κυκλοφορούσε στο λαό, εκείνοι που είχαν θανατώσει τον Χριστό, θα εκτελούνταν ως δολοφόνοι. ΙΑ 176.1
Πήραν την απόφαση να μισθώσουν τους στρατιώτες-φρουρούς για να κρατήσουν την υπόθεση μυστική. Οι ιερείς και οι πρεσβύτεροι τούς πρόσφεραν ένα σεβαστό ποσό χρημάτων λέγοντάς τους: «Είπατε, ότι οι μαθηταί αυτού ελθόντες δια νυκτός έκλεψαν αυτόν” (Ματθ. κη’13). Όταν οι φρουροί αναφέρθηκαν στις επιπτώσεις που θα είχαν αν ισχυρίζονταν ότι κοιμόντουσαν την ώρα του καθήκοντος, οι Ιουδαίοι αρχηγοί υποσχέθηκαν να μιλήσουν στον ηγεμόνα και να σιγουρέψουν την ασφάλειά τους. Από αγάπη για το χρήμα, οι Ρωμαίοι φύλακες πούλησαν την τιμή τους και συμφώνησαν να ακολουθήσουν τη συμβουλή των ιερέων και των πρεσβυτέρων. ΙΑ 176.2