„Nie powinno być nam ciężko pamiętać, że Pan Jezus pragnie, byśmy przynieśli wszystkie nasze kłopoty Jemu. »Zwróć się do Pana w modlitwie«, a następnie pozostaw swoje zmartwienia i brzemiona u Niego. O ileż bylibyśmy szczęśliwsi, gdybyśmy mieli to w zwyczaju” (UL: 180). OCK 98.1
„Bóg chciałby, byśmy przychodzili do Niego każdego dnia z naszymi kłopotami i z wyznaniem grzechów, a On da nam odpocznienie w noszeniu Jego jarzma i Jego obciążeń. Zaś Jego Duch Święty poprzez swój łaskawy wpływ wypełni nasze dusze” (5T: 194-195). OCK 98.2
„Pan zapewnia nas, że wciąż na nas czeka i że jest łaskawy. Zaprasza nas, byśmy przychodzili do Niego w dniu próby (...). Zawsze był bliski, niosąc realną pomoc tym, którzy szczerze Go szukali” (5T: 194-195). OCK 98.3
„Niektórzy zawsze się boją i myślą na wyrost o potencjalnych kłopotach. Każdego dnia otaczają ich dowody Bożej miłości; każdego dnia cieszą się darami Jego opatrzności. Nie dostrzegają jednak tych błogosławieństw (...). Trudności, jakie napotykają, zamiast skłaniać ich do przyjścia do Boga — jedynego źródła ich pomocy, oddzielają ich od Niego, ponieważ budzą w nich niepokój i narzekanie” (SC: 121-122). OCK 98.4
„Na świat przyjdą niebawem wielkie problemy, a moce szatańskie wzbudzają energicznie narzędzia zniszczenia tej ziemi, by spotęgować cierpienie, katastrofy i ruinę. Jego planem jest sprowadzenie na ludzkość możliwie jak największej niedoli, a sceną jego działań jest ziemia. Jednak teraz jego działania są jeszcze powstrzymywane. Nie może posunąć się dalej niż do miejsca, które wyznaczył mu Pan” (TMK: 284). OCK 98.5
„Jeśli znajdziesz serce i głos, by się modlić, On z pewnością cię wysłucha i sprawi, że ramię Pańskie wyruszy ci na ratunek. Jest na niebie Bóg, który słyszy modlitwy. Gdy zawiodły wszystkie źródła, On będzie twoją ucieczką, realną pomocą w czasie ucisku” (TDG: 184). OCK 99.1
„Niewielu jest tych, którzy doceniają i rozwijają otrzymany przywilej modlitwy. Powinniśmy pójść do Jezusa i wyznać Mu nasze wszystkie potrzeby. Możemy przynieść Mu nasze najmniejsze nawet troski i trudności, jak i te największe. Jeśli jest lub pojawi się coś, co wzbudzi w nas niepokój lub lęk, powinniśmy zabrać to do Pana w modlitwie” (IHP: 74). OCK 99.2
„Na wszystkich przychodzą doświadczenia, trudne do zniesienia kłopoty, trudne do pokonania pokusy. Nie dzielcie się swoimi kłopotami z innymi śmiertelnikami, ale wszystko zanieście Bogu w modlitwie. Przyjmijcie jako zasadę, by nigdy nie wypowiadać słów wyrażających zwątpienie lub zniechęcenie. Możecie zrobić dużo dobrego, rozjaśniając życie innych osób i dodając im motywacji, jeśli będziecie mówić do nich słowami nadziei i łagodnego pocieszenia” (SC: 119-120). OCK 99.3
„Jeżeli z pokornym sercem będziecie szukać Bożego prowadzenia w każdym kłopocie i niedoli, Jego słowo zapewnia, że otrzymacie pełną łaski odpowiedź” (5T: 427). OCK 99.4
„Wiele osób sądzi, że kiedy przychodzą na nich problemy, powinny zwierzyć się z nich przyjacielowi i prosić o pomoc. Pod presją trudnych okoliczności ich serce wypełnia niewiara i droga przed nimi wydaje się ciemna. Przez cały czas jednak stoi przy nich potężny Doradca prawieków, zapraszając ich, by pokładali ufność w Nim. Jezus — ten, który może ponieść każde brzemię — mówi: »Przyjdźcie do mnie, ja dam wam odpocznienie”. Czy mamy zatem odwrócić się od Niego w stronę niepewnych ludzi, którzy zależni są od Boga tak samo jak my?” MH: 512). OCK 99.5
„Często otrzymuję listy od osób, które opowiadają mi o swoich kłopotach i troskach, prosząc, bym zapytała Boga, co powinni robić. Tym, na temat których Bóg nie udzielił mi światła, często mówiłam: Bóg nie wyznaczył mnie do wykonania dzieła, o które mnie prosicie. Pan Jezus zaprasza was, byście sami powierzyli swoje kłopoty Temu, który rozumie każdy szczegół waszego życia” (TM: 487). OCK 100.1
„Gdybyśmy zamiast żalić się, płakać i wpadać w desperację, gdy niczym wody powodziowe gromadzą się wokół nas kłopoty, zagrażając nam zniszczeniem, poświęcili swój czas na modlitwę, a ponadto na wychwalanie Boga za tak liczne błogosławieństwa, które nie zostały zabrane, oraz za to, że On zawsze może nam pomóc, nasze postępowanie sprawiłoby Bogu większą radość, a my mielibyśmy szansę bardziej doświadczyć atmosfery zbawienia” (LS: 258). OCK 100.2
„Nieszczęściem jest, gdy potencjalne kłopoty przyszłego tygodnia wnosimy do naszego życia dziś. Gdy przyjdą prawdziwe kłopoty, Bóg sam przygotuje każdego, kto jest cichego i pokornego serca, by je wytrzymał. Jeśli Bóg dopuszcza w swej opatrzności kłopoty, zabezpieczy też pomoc, by je znieść” (2T: 641). OCK 100.3
„Gdy idą problemy, zamiast tracić cierpliwość, drżeć z obawy czy też zamartwiać się, udajcie się do Boga i wszystko Mu opowiedzcie” (UL: 359). OCK 100.4