„Nie powinniśmy pozwolić na to, by troski i zmartwienia dnia zasmucały nasz umysł i wnosiły smutek na nasze oblicze. Jeśli nie posłuchamy tej rady, zawsze znajdzie się coś, co będzie nas drażniło czy złościło. Życie jest w istocie tym, co z niego sami uczynimy — ostatecznie dostaniemy to, czego w nim szukamy. Jeżeli szukamy w nim kłopotów i smutków (...) odnajdziemy ich mnóstwo — wystarczająco dużo, by wypełnić nasze myśli i tematy wszelkich naszych rozmów. Jeśli jednak będziemy patrzeć na jaśniejszą stronę życia, odnajdziemy wystarczająco dużo światła, by być pogodnymi i szczęśliwymi osobami” (AH: 430). OCK 103.2
„Serca wielu ludzi cierpią z powodu wielkiego ciężaru trosk, starają się bowiem dorównać standardom życia tego świata. Przyjęli ofertę tego świata, a wraz z nią jego kłopoty i jego obyczaje. W ten sposób ich charakter traci swe pierwotne ramy, a życie staje się męką. Stałe zamartwianie się prowadzi do wyczerpania sił. Pan pragnie, by odłożyli to jarzmo zniewolenia; zachęca ich, by przyjęli Jego jarzmo. Mówi: »jarzmo moje jest miłe, a brzemię moje lekkie«” (MH: 481). OCK 104.1
„Zmartwienie jest ślepe — nie widzi przyszłości; Jezus jednak widzi koniec na początku. On wie, jak przynieść ulgę w obliczu każdego problemu (...). Nasz Ojciec w niebie ma tysiące sposobów, jak okazać nam troskę, o których nawet nie wiemy. Ci, którzy akceptują zasadę, że służba Bogu powinna stać na pierwszym miejscu w życiu, ujrzą na własne oczy, jak problemy znikają, a przed ich stopami otwiera się prosta, jasna droga” (MH: 481). OCK 104.2
„Jeśli naprawdę uwierzymy, że Bóg nas kocha i ma wobec nas dobre zamiary, przestaniemy martwić się o przyszłość. Będziemy ufać Bogu tak, jak małe dziecko ufa rodzicom” (MB: 101). OCK 104.3
„Dziewięć dziesiątych spośród naszych prób to albo wynik działania naszej bujnej wyobraźni, albo rezultat naszych własnych błędów (...). Chrześcijanin może powierzyć każde zmartwienie, każdy kłopot Bogu. Nic nie jest za małe w oczach naszego współczującego Zbawiciela, nic nie jest za duże, by wziął to na siebie” (ST: 12/17/1985). OCK 104.4
„Chociaż powinieneś starać się robić to, co możesz, to nie powinieneś obciążać swojego umysłu i ciała troskami tego świata. Nie niszcz swojego życia wiary zmartwieniami, ufaj raczej, że Pan może zrobić i wypracować dla ciebie to, czego ty zrobić dla siebie nie możesz” (IHP: 113). OCK 104.5
„Jest wiele niepotrzebnego zamartwiania, kłopotania umysłu rzeczami, na które i tak nie mamy wpływu. Pan chce, by Jego dzieci zaufały w pełni Jemu. Nasz Bóg jest Bogiem sprawiedliwym w swoim działaniu i sprawiedliwym w osądzie innych. Jego dzieci winny zaświadczać o Jego dobroci i sprawiedliwości w sprawach zarówno dużych, jak i małych. Ci, którzy pielęgnują ducha obaw i narzekania, zapierają się w istocie wydania jasnego świadectwa, że prowadzi ich opiekuńcza ręka Boga” (IHP: 113). OCK 104.6
„Grozi nam niebezpieczeństwo, że samodzielnie zaczniemy tworzyć jarzma na nasze karki. Nie martwmy się, bo w ten sposób sprawiamy, że nasze jarzmo i brzemię stają się cięższe. Róbmy wszystko, co w naszej mocy, nie martwiąc się i ufając Chrystusowi” (IHP: 120). OCK 105.1
„Gdybyśmy nauczyli się większej wiary, większej miłości, większej cierpliwości i większego zaufania wobec naszego Ojca w niebie, mielibyśmy większy pokój i poczucie szczęścia w chwilach, gdy przechodzimy spotykające nas w tym życiu konflikty. Pan jest zasmucony, gdy widzi, jak troski i zmartwienia tego życia wyrywają nas z ramion Jezusa. On jest jedynym źródłem łaski, wypełnieniem każdej obietnicy, spełnieniem każdego błogosławieństwa” (OHC: 120). OCK 105.2
„Możemy znaleźć poczucie bezpieczeństwa, jeżeli będziemy stale ufali Bogu. Nie będziemy wtedy odczuwać obaw dotyczących naszej przyszłości. Te przedwczesne i niepotrzebne obawy i niepokoje ustąpią. Mamy Ojca w niebie, który troszczy się o swoje dzieci i da nam wystarczającą łaskę w każdej czekającej nas godzinie próby” (OHC: 120). OCK 105.3
„Jeśli kto pragnie, niech szuka Pana i nawraca się każdego dnia. Jeśli kto pragnie, niech dokona właściwych wyborów duchowych, by zyskać prawdziwą wolność i szczęście w Bogu. Jeśli za radosną zgodą swojego serca odpowiesz na Jego łaskawe wezwanie i przystąpisz do Niego, niosąc jarzmo Chrystusowe — jarzmo posłuszeństwa i służby, wszystkie twoje narzekania umilkną, wszystkie trudności znikną, wszystkie problemy, które dziś stoją przed tobą, zostaną rozwiązane” (MB: 101). OCK 105.4
„Wielu nie potrafi zaplanować precyzyjnie przyszłości. Ich życie pełne jest niepewności. Gdy nie mogą dostrzec końcowego rezultatu biegu spraw, napełnia ich to niepokojem i obawami. Pamiętajmy o tym, że życie na tej ziemi jest życiem pielgrzyma. Nie posiadamy wystarczającej mądrości, by zaplanować nasze życie. To nie my mamy kształtować naszą przyszłość (...). Pozwól, by to Bóg zaplanował twoją przyszłość. Jak małe dziecko oddaj się pod opiekę Tego, który (...) nigdy nie prowadzi swoich dzieci inną ścieżką niż tą, którą obralibyśmy sami, gdybyśmy znali koniec na początku” (MH: 478-479). OCK 106.1