ฉากสุดท้ายแห่งประวัติศาสตร์ของโลกนี้เปิดเผยให้เห็นจากบั้นปลายชีวิตของเศรษฐีผู้นี้ ชายมั่งมีอ้างว่าตนเป็นบุตรของอับราฮัม แต่ถูกแยกออกจากอับราฮัมด้วยเหวลึกที่ข้ามไม่ได้ซึ่งขวางกั้นอยู่ นั่นคืออุปนิสัยแบบผิดๆ ที่สั่งสมมาตลอด อับราฮัมรับใช้พระเจ้า ประพฤติตามพระวจนะของพระองค์ด้วยความเชื่อและความเชื่อฟัง แต่เศรษฐีผู้นี้ไม่ได้ใส่ใจถึงพระเจ้าและความต้องการของมนุษย์ผู้ทุกข์เวทนา เหวใหญ่ที่กั้นกลางระหว่างเขากับอับราฮัมคือหุบเหวแห่งความไม่เชื่อฟัง มีผู้คนมากมายในทุกวันนี้ที่ประพฤติอย่างเดียวกัน แม้ว่าจะเป็นสมาชิกคริสตจักรแต่พวกเขาไม่ได้กลับใจใหม่ พวกเขาอาจเข้าร่วมในการนมัสการที่โบสถ์ พวกเขาอาจจะท่องบทสดุดีว่า “กวางกระเสือกกระสนหาธารน้ำฉันใด ข้าแต่พระเจ้า จิตใจข้าพระองค์ก็กระเสือกกระสนหาพระองค์ฉันนั้น” สดุดี 42:1 แต่เขาเป็นหลักฐานของความเท็จ ในสายพระเนตรของพระเจ้าพวกเขาไม่ได้เป็นคนชอบธรรมมากไปกว่าคนบาปที่ชั่วร้ายที่สุด จิตวิญญาณที่เฝ้าติดตามความตื่นเต้นสนุกสนานของโลกนี้ ความคิดที่เต็มไปด้วยการชอบอวดตัวไม่สามารถรับใช้พระเจ้าได้ เช่นเดียวกับเศรษฐีที่กล่าวในอุปมา คนแบบนี้ไม่ได้มีความโน้มเอียงที่จะต่อสู้กับตัณหาฝ่ายเนื้อหนัง พวกเขาปรารถนาที่จะตามใจตนเองในเรื่องความอยากอาหาร พวกเขาเลือกบรรยากาศแห่งบาป พวกเขาถูกความตายเอาตัวไปอย่างทันทีทันใดและลงไปยังหลุมศพพร้อมกับอุปนิสัยที่พัฒนาขึ้นในขณะที่มีชีวิตด้วยการเป็นหุ้นส่วนกับตัวแทนของซาตาน ในหลุมศพนั้นพวกเขาหมดอำนาจที่จะเลือกสิ่งใดไม่ว่าจะดีหรือชั่ว เพราะในวันที่มนุษย์ตายความนึกคิดของเขาก็หมดสิ้นไปด้วย สดุดี 146:4 ปัญญาจารย์ 9:5, 6 {COL 269.3} COLTh 231.2
เมื่อพระสุรเสียงของพระเจ้าปลุกคนตายให้เป็นขึ้นจากตาย เขาจะขึ้นมาจากหลุมศพนั้นด้วยความปรารถนาและความอยากเช่นเดิม มีความชอบและไม่ชอบเหมือนเดิม เหมือนขณะเมื่อเขายังมีชีวิตอยู่ พระเจ้าไม่ทรงทำการอัศจรรย์เพื่อสร้างเขาให้เป็นคนใหม่โดยที่เขาไม่ยอมเปลี่ยนเป็นคนใหม่ขณะที่เขาได้รับโอกาสและสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ ที่จะทำเช่นนั้นในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ เขาหามีความยินดีในพระเจ้าหรือพบความชื่นชมในการรับใช้พระองค์ไม่ อุปนิสัยของเขาไม่ได้เป็นไปตามแบบอย่างของพระเจ้าและเขาไม่มีความสุขในครอบครัวของชาวสวรรค์ {COL 270.1} COLTh 232.1
ทุกวันนี้ มีคนในโลกที่ถือว่าตนเป็นผู้ชอบธรรมด้วยตนเอง เขาไม่ได้เป็นคนกินเติบ เขาไม่ได้เป็นคนขี้เมา เขาไม่ได้เป็นคนทุจริต แต่เขาปรารถนาที่จะดำเนินชีวิตเพื่อตนเองไม่ใช่เพื่อพระเจ้า พระองค์ไม่ได้อยู่ในความคิดคำนึงของเขาเพราะฉะนั้นจึงจัดพวกเขาอยู่ในกลุ่มผู้ไม่เชื่อ ถ้าแม้พวกเขาจะเข้าไปในประตูเมืองของพระเจ้าได้ พวกเขาก็จะไม่มีสิทธิ์ในต้นไม้แห่งชีวิต เพราะเมื่อพระบัญญัติของพระเจ้าซึ่งมีข้อผูกพันต่างๆ ได้ถูกวางตรงหน้า พวกเขากลับตอบปฏิเสธ พวกเขาไม่ได้รับใช้พระเจ้าในโลกนี้ เหตุฉะนั้นในสวรรค์พวกเขาก็จะไม่รับใช้พระองค์เหมือนกัน พวกเขาอาศัยอยู่เบื้องพระพักตร์ของพระเจ้าไม่ได้ และจะรู้สึกว่าขอไปอยู่ที่ไหนก็ได้ที่ไม่ใช่แผ่นดินสวรรค์{COL 270.2} COLTh 232.2
การเรียนรู้จักพระคริสต์หมายถึงการยอมรับพระคุณของพระองค์ ซึ่งก็คือพระลักษณะนิสัยของพระองค์ แต่สำหรับผู้ที่ไม่เห็นคุณค่าและไม่ใช้โอกาสรวมทั้งอิทธิพลอันศักดิ์สิทธิ์ที่ได้ประทานให้ในโลกนี้ให้เกิดประโยชน์ เขาก็ไม่สมควรที่จะมีส่วนร่วมในการอุทิศอันบริสุทธิ์ในสวรรค์ อุปนิสัยของเขาไม่ได้ถูกปั้นให้คล้ายคลึงกับของสวรรค์เพราะการเพิกเฉยไม่เอาใจใส่ของเขาเองทำให้เกิดเหวลึกซึ่งไม่มีสิ่งใดสามารถเชื่อมต่อได้ระหว่างตัวเขากับผู้ชอบธรรมเหล่านั้น {COL 271.1} COLTh 233.1
*****