ความกระหายการบันเทิงที่เพลิดเพลินใจอย่างต่อเนื่องแสดงถึงความต้องการในส่วนลึกของจิตวิญญาณ แต่ผู้ที่ดื่มจากน้ำพุแห่งความสุขสำราญของทางโลกจะพบว่าความกระหายของจิตวิญญาณยังไม่ได้รับความพึงพอใจ พวกเขาถูกหลอก พวกเขาหลงผิดคิดว่าความรื่นเริงเป็นความสุข และเมื่อความตื่นเต้นนั้นยุติไป หลายคนจมดิ่งลึกลงสู่ความหดหู่และท้อแท้ใจ โอ ช่างเป็นความโง่และบ้าคลั่งที่ทิ้ง “ธารน้ำพุแห่งชีวิต” นั้นไปเอา “เหยือกน้ำแตก” ที่ขังน้ำไม่ได้มาแทน--“Fundamentals of Christian Education,” p. 422. {MYP 370.2} MYPTh 305.4