บทเรียนเรื่องบุตรผลาญทรัพย์เป็นอุทาหรณ์ของการอบรมสั่งสอนเยาวชน ด้วยชีวิตที่รักความสนุกสนานเพลิดเพลินและหมกมุ่นในบาป เขาถลุงทรัพย์สินมรดกส่วนของตนไปกับการดำเนินชีวิตอย่างสิ้นเปลือง เขาขาดเพื่อนและอยู่ในดินแดนต่างถิ่น เขาสวมเสื้อผ้าขาดวิ่น หิว กระหายแม้เศษอาหารที่ใช้เลี้ยงสุกร ความหวังสุดท้ายคือกลับไปอย่างสำนึกผิดและถ่อมตน สู่บ้านของพ่อผู้ให้กำเนิด ซึ่งยังคงยินดีต้อนรับ ให้อภัยและรับเขากลับเข้ามาสู่หัวใจของพ่อ เยาวชนมากมายกำลังประพฤติตนเหมือนเขา ด้วยการใช้ชีวิตอย่างไม่ระมัดระวัง ใส่ใจแต่ความสนุกสนานเพลิดเพลิน ใช้จ่ายอย่างสุรุ่ยสุร่าย ละทิ้งน้ำพุแห่งชีวิตซึ่งเป็นน้ำพุแห่งความสุขอันแท้จริง และสกัดบ่อน้ำแตกไว้สำหรับตนเอง เป็นบ่อที่ขังน้ำไม่ได้ [เยเรมีย์ 2:13] {MYP 408.1} MYPTh 339.1