Go to full page →

บทที่ 142 - กฎทองคำ MYPTh 349

ในการคบหาสมาคมกับผู้อื่น ให้เอาตัวคุณเองไปอยู่ในที่ของเขา คำนึงถึงความรู้สึก ความลำบาก ความผิดหวัง ความชื่นชมยินดีและความเศร้าเสียใจของพวกเขา ให้เข้าถึงจิตใจของพวกเขาและปฏิบัติต่อพวกเขาราวกับว่าคุณจะแลกตัวตนกับพวกเขาในแบบที่คุณต้องการให้พวกเขาปฏิบัติต่อคุณ เพราะนี่คือกฎแห่งความซื่อสัตย์สุจริตอันแท้จริง เป็นคำอธิบายอีกวิธีหนึ่งของพระบัญญัติที่ว่า “จงรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง” และนี่คือแก่นสารของคำสอนของผู้เผยพระวจนะทั้งหลาย เป็นหลักการของสวรรค์และจะได้รับการพัฒนาขึ้นในจิตใจของผู้ที่เหมาะแก่การคบหาสมาคมอันบริสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์ {MYP 420.1} MYPTh 349.1

กฎทองคำนี้เป็นหัวใจหลักของความสุภาพอันแท้จริง และคำอธิบายที่จริงแท้ที่สุดนี้ได้สำแดงให้ประจักษ์แล้วในพระลักษณะของพระเยซู โอ ช่างเป็นแสงแห่งความอ่อนโยนและงดงามที่เปล่งประกายออกจากชีวิตประจำวันของพระผู้ช่วยให้รอดของเรา ช่างเป็นความหวานซึ้งที่หลั่งไหลออกจากการปรากฏกายของพระองค์ และวิญญาณเดียวกันนี้จะปรากฏให้เห็นในเหล่าบุตรของพระองค์ ผู้ใดที่พระคริสต์ร่วมสถิตในใจจะถูกห้อมล้อมด้วยบรรยากาศแห่งสวรรค์ อาภรณ์สีขาวแห่งความสะอาดบริสุทธิ์จะอบอวลด้วยกลิ่นหอมจากสวนของพระยาห์เวห์ ใบหน้าของพวกเขาจะทอประกายความเจิดจรัสจากพระพักตร์ของพระองค์เพื่อส่องสว่างบนทางเดินแก่เท้าที่ยังคงสะดุดและอ่อนล้าอยู่ {MYP 420.2} MYPTh 349.2

ไม่มีผู้ใดที่มีแนวคิดขนานแท้ขององค์ประกอบแห่งอุปนิสัยที่บริบูรณ์จะพลาดการสำแดงออกถึงความเห็นอกเห็นใจและความอ่อนโยนของพระคริสต์ แรงโน้มน้าวของพระคุณคืออำนาจที่จะหลอมจิตใจให้อ่อนลง ขัดเกลาและชำระความรู้สึกให้บริสุทธิ์ ก่อให้เกิดความนุ่มนวลและความเหมาะสมที่มีแหล่งมาจากสวรรค์--“Thoughts from the Mount of Blessing.” pp. 134, 135. {MYP 420.3} MYPTh 349.3