เป็นเรื่องไม่จริงที่ว่าหนุ่มสาวฉลาดปราดเปรื่องจะประสบความสำเร็จยิ่งใหญ่ที่สุดเสมอไป บ่อยครั้งเพียงไรที่หนุ่มสาวผู้มีความสามารถและการศึกษาสูงซึ่งได้รับการมอบหมายงานที่มีความรับผิดชอบสูงประสบกับความล้มเหลวอย่างสิ้นเชิง คนเหล่านี้ดูคล้ายทองคำแต่เมื่อถูกทดสอบกลับกลายเป็นเศษเครื่องประดับแวววาวและขยะ พวกเขาล้มเหลวอันเนื่องจากความไม่สัตย์ซื่อ พวกเขาไม่ขยันและไม่อดทนพากเพียร และไม่เจาะลึกไปถึงแก่นแท้ พวกเขาไม่เต็มใจที่จะเริ่มจากบันไดขั้นต่ำสุด และปีนสูงขึ้นตามลำดับด้วยความตรากตรำอย่างอดทนขึ้นไปทีละขั้นจนถึงขั้นบนสุด พวกเขาดำเนินชีวิตท่ามกลางประกายเจิดจรัส (ความคิดเจิดจ้าของตน) ตามอารมณ์เร่าร้อนของตน พวกเขาไม่พึ่งพาสติปัญญาที่มีเพียงพระเจ้าเท่านั้นจะประทานได้ ความล้มเหลวของพวกเขาไม่ใช่เป็นเพราะขาดโอกาส แต่เพราะจิตใจของพวกเขาไม่เยือกเย็นสุขุม พวกเขาไม่รู้สึกถึงความสำคัญของการศึกษาว่ามีคุณค่าสำหรับพวกเขา พวกเขาจึงก้าวให้สูงขึ้นทั้งในด้านศาสนาและศาสตร์อื่นๆ ไม่ได้ อุปนิสัยและสติปัญญาของพวกเขาไม่มีความสมดุลตามหลักการที่ถูกต้องขั้นสูง--“Fundamentals of Christian Education,” p. 193. {MYP 187.1} MYPTh 147.3