พระหัตถกิจของพระเจ้าในธรรมชาติหาใช่พระองค์เองในธรรมชาติ ไม่ ธรรมชาติไม่ใช่พระเจ้า สิ่งต่างๆ ในธรรมชาติล้วนเป็นสิ่งที่แสดงให้เห็น ถึงพระลักษณะและฤทธานุภาพของพระเจ้า แต่เราจะต้องไม่ถือว่าธรรมชาติ เป็นพระเจ้า มนุษย์ผู้มีทักษะในงานศิลปะ ย่อมสามารถรังสรรค์ผลงานที่ สวยงามเพราเพริศไต้ อันเป็นสิ่งที่น่าชื่นชมยามเมื่อไต้ยล และสิ่งเหล่านี้ เปิดเผยบางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับความคิดของผู้ที่ออกแบบให้แก่เรา แต่ ผลงานที่ถูกสร้างขึ้นย่อมไม่ใช่ผู้ลร้าง ผู้ที่ควรไต้รับคำสรรเสริญมิใช่ตัวผลงาน แต่เป็นผู้ที่รังสรรค์สิ่งนั้นขึ้นมาต่างหาก ตังนั้น ในขณะที่ธรรมชาติเป็นสิ่ง ที่แสดงถึงพระดำริของพระเจ้า จึงไม่ใช่ธรรมชาติ แต่เป็นพระเจ้าผู้ทรง สร้างธรรมชาติที่สมควรไต้รับการเยินยอสรรเลริญ MHTh 457.1
“มาเถิด ให้เรานมัสการและกราบลง
ให้เราคุกเข่าลงต่อพระเจ้าผู้ทรงสร้างพวกเรา”
“ที่ลึกของแผ่นดินโลกอยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์
ที่สูงของภูเขาเป็นของพระองค์ด้วย
ทะเลเป็นของพระองค์ เพราะพระองค์ทรงสร้างมัน
และพระหัตถ์ของพระองค์ทรงปันแผ่นดิน” MHTh 457.2
สดุดี 95:6; 95:4, 5
“พระองค์ผู้ทรงสร้างดาวลูกไก่และดาวไถ
ผู้ทรงเปลี่ยนความมืดทึบให้เป็นรุ่งเช้า
และทรงทำกลางวันมืดอย่างกลางคืน”
“พระองค์ผู้ปันภูเขาและสร้างพายุ
และทรงประกาศพระดำริของพระองค์แก่มนุษย์”
“ผู้ทรงสร้างห้องชั้นบนไว้ในสวรรค์
และตั้งฟ้าครอบไว้ที่พื้นโลก”
“ผู้ทรงเรียกน้ำทะเลมา
แล้วเทนํ้านั้นบนพื้นโลก
พระนามของพระองค์คือ พระยาห์เวห์” MHTh 458.1
อาโมส5:8, 4:13, 9:6 (THSV) {MH 413.2}