Ang atong mensahi nagalukop sa tibuok kalibutan; apan bisan pa niana daghan ang wala gayud magbuhat, daghan pa diutay ang gihimo, daghan pa gayud tungod sa kakulangan sa pagtoo, nga kini sunod sa wala. Ato bang pasagdan ang mga kaumhan nga ato nang nabuksan sa langyaw nga kanasuran? Ato bang ihiklin ang bahin sa bulohaton sa atong kamisyonan lokal? Mangluspad ba kita sa usa ka utang sa pipila ka libo ka pesos? Kita ba magduhaduha ug mangahimong langaylangayan karon, sa katapusan na gayud nga mga talanawon sa kasaysayan sa yuta? Ang akong kasingkasing nagaingon, Dili, dili. Ako dili makapamalandong niini nga suliran nga walay nagdilaab nga kadasig sa pagpadayon sa buhat. Dili nato ilimod ang atong pagtuo, dili nato ilimod si Kristo, apan kini mahimo nga mahitabo gawas kon kita molihok paingon sa unahan samtang ang pagtagana sa Dios magabukas sa agianan. TP 42.2
Ang bulohaton dili gayud mohunong tungod Iang sa kakulang sa galastuhon. Dugang pa nga salapi ang gamiton niana. Mga kaigsuonan, sa ngalan sa atong Agalon ako magasugo kaninyo pagmata! Kamo nga nagabutang sa inyong talanton sa salapi sa usa ka pustanan, ug nagatago kanila sa yuta, kinsa nagatukod mga balay ug nagadugang sa yuta ug nagapalapad niini, ang Dios nagtawag kaninyo, “Ibaligya ang anaa kaninyo, ug maghatag tabang.” Adunay panahon nga umalabut diin ang mga nanagbantay sa kasugoan dili na makapalit ni makabaligya. Dali a ninyo pagkalot ang inyong nalubong nga mga talanton. Kon ang Dios nagtugyan kaninyo sa salapi, ipakita ang inyong mga kaugalingon nga mga matinumanon sa gikatugyan kaninyo; bukhara ang inyong puntil, ug ipadala ang mga talanton ngadto sa mga magi-ilis, aron kon moanhi si Kristo, Siya makadawat sa Iyang tubo. TP 43.1