Ang Dios dili mopugos kang bisan kinsa sa paghigugma Kaniya ug pagtuman sa Iyang sugo. Siya nakapakita sa dili ikalitok nga gugma alang sa tawo sa laraw sa pagtubos. Siya nakabobo sa mga bahandi sa Iyang kaalam, ug nakahatag sa labing bililhon nga gasa sa langit aron kita malugos sa paghigugma Kaniya, ug makadangat sa panagkauyon uban sa Iyang kabubut-on. Kon atong dumili-an ang maong gugma, ug dili nato Siya tugutan sa pagmando kanato, kita nagabuhat sa atong kaugalingong kalaglagan, ug kita makabaton sa tunay nga kawaladon sa katapusan. TP 142.1
Ang Dios nagahandum sa andam nga pagalagad sa atong mga kasingkasing. Siya nagahatag kanato sa mga kahimanan sa pangatarungan, uban sa mga talanton sa katakus, ug uban sa salapi ug kabuyoan, aron pagagamiton alang sa kaayohan sa katawhan, aron kita makapakita sa Iyang espiritu sa atubangan sa kalibutan. Mga bililhong mga kahigayonan ug mga pribilihiyo gibutang diha sa atong makab-ut, ug kon pasagdan ta sila, atong gikawatan ang uban, atong gilimbongan ang atong kaugalingong mga kalag, ug wala magpasidungog sa atong Magbubuhat. Dili kita buot nga atong hibalagon kining gipakaminos nato nga mga kahigayonan ug gipasagdan nga mga oportunidad sa adlaw sa paghukom. Ang atong walay katapusan nga mga pagatiman alang sa umalabut nagasandig sa atong makugihong pagbuhat karon sa atong katungdanan diha sa pagpauswag sa mga talanton nga gitugyan sa Dios kanato alang sa kaluwasan sa mga kalag. . . . TP 142.2
Ang katungdanan ug kabuyoan, bisan unsa sila ka halangdon, dili gayud himuon nga balibad sa sayup nga paggamit sa mga kabtangan sa Dios. Ang pinasahi nga mga kaluoy sa Dios magakutaw kanato sa paghatag sa kinasingkasing ug mahigugmaong pagalagad ngadto Kaniya; apan daghan nga gipanalanginan niana nalimot sa Maghahatag, ug nangahimong tamhangan, masinukolon, ug dautan. Sila nagbuong sa dungog sa Dios sa langit . ug nakahatag sa kabuyoan nga na00gatunglo ug nagalagiag sa mga kauban. Wala sila maninguha sa pagpakunhod sa mga pagantus sa mga nagkinahanglan. Wala sila magatukod sa bulohaton sa Dios. Wala sila maninguha sa pagtarung sa mga sayup batok sa mga walay sala, sa pagpangalyupo sa kahimtang sa mga balo ug sa mga ilo, ni magapakita sa usa ka taas nga sumbanan sa kinaiya atubangan sa mga halangdon ug sa mga ubos, nga magapakita sa espiritu sa pagkamatinabangon ug hiyas. Apan sa likod niini, sila nanlupig sa mga sinuhulan; ilang gilimolimo pinaagi sa panikas ang husto nga suhol sa pamuo, gilimbongan ang mga kabus, gikawatan ang mga balo, ug nagtigum sa bahandi nga nabulit sa dugo sa mga kalag. Sila magahatag sa husay atubangan sa hukmanan sa Dios. Kini nga matang wala magabuhat sa kabubut-on sa Amahan sa langit, ug sila makabati sa maisugong mando, “Pahawa kamo Kanako, mga mamumuhat sa dautan.” R. & H., Feb. 14, 1888. TP 142.3