Sa kawalad-on ug sa kalibug, ang mga anak sa Dios nagtawag Kaniya. Daghan ang nagakamatay tungod sa kakulang sa mga kinahanglan sa kinabuhi. Ang ilang mga pagtuaw midangat sa igdulongog sa Ginoo sa mga panon. Siya sa mapig-uton magapakighusay niadtong wala magatagad sa Iyang mga nagkinahanglan nga mga tawo. Unsa may himuon mining mga hakug sapian nga mga tawo kon ang Ginoo mangutana kanila, “Unsay imong gihimo sa salapi nga Akong gihatag kanimo aron gamiton alang Kanako?” “Kini sila mangadto sa walay katapusan nga silot.” Ang Ginoo dayon moingon, “Pahawa kamo gikan Kanako, kamong mga tinunglo; . . . kay Ako gigutom, ug wala ninyo Ako pakan-a, Ako giuhaw ug wala kamo mohatag sa ilimnon: Ako usa ka langyaw, ug wala Ako ninyo pasak a: hubo, ug wala ninyo pabistihi: masakiton, ug nabilanggo, ug wala kamo moduaw Kanako.” TP 187.3
Ang mga inagulo sa usa ka kalibutan sa kasub-anan mabatian sa tanan tang palibut. Ang sala naglandong kanato. Himuon nato ang atong mga kaugalingon nga andam sa pagbulig kauban sa Ginoo. Ang kalipayan ug gahum niini nga kalibutan moagi. Walay usa nga makadala sa iyang yutanong mga bahandi ngadto sa walay katapusan nga kalibutan. Apan ang kinabuhi nga gigugol sa pagbuhat sa kabubut-on sa Dios magapabilin sa walay katapusan. Ang sangputanan nianang gikahatag sa pagpauswag sa bulohaton sa Dios makita sa ginharian sa Dios. R. & H., Jan. 31, 1907. TP 188.1