کلیساها نیاز دارند تا چشمانشان با مرهم چشم آسمانی تدهین شود تا بتوانند بسیاری از فرصتهایی را ببینند که در مقابلشان برای خدمت به خداست. خدا بطور مکرر امت خود را فرا خوانده تا به بزرگراه ها و کوچه ها بروند و اصرار کنند تا انسانها بیابند و خانه او را پر سازند، با این وجود در سایه دربهای خانه های ما خانواده هایی هستند که علاقه کافی به آنان نشان داده نشده است تا در باره آنان بیندیشند، و نگران جانهای آنان باشند. خداوند اکنون کلیسا را فرا می خواند تا عهده دار این کارهایی باشیم که در نزدیکی ما هستند. ما نباید بایستیم و بگوئیم «همسایه من کیست؟” ما باید بخاطر داشته باشیم که همسایه ما آن کسی است که به همدردی و کمک ما نیاز دارد. همسایه ما آن بنده ای است که به خدا تعلق دارد. در مسیح تشخیص یهودیان در خصوص همسایگان زدوده شده است. هیچ خط مرزی وجود ندارد، هیچ جدایی مصنوعی وجود ندارد، هیچ طبقه اجتماعی وجود ندارد، هیچ طبقه اشرافی وجود ندارد.- شهادتهایی برای کلیسا ۶: ۲۹۴. KM 42.1