پولس رسول احساس کرد که در حدی وسیع مسئول خیریت روحانی برای کسانی بوده که با زحمات او تغییر کیش داده اند. اشتیاق او برای آنان این بود که آنان بتوانند دانش خدای واقعی را بطور محض و معرفت عیسی مسیح که او را فرستاد است، افزایش دهند. او اغلب در کار بشارت خود با گروه های کوچکی از مردان و زنان ملاقات می کرد که عیسی را دوست داشتند و با آنان سجده شکر نموده و به دعا می پرداخت و از خدا می خواست تا آنان را تعلیم داده که چگونه رابطه زنده خود را با او حفظ کنند. او اغلب به آنان اندرز می داد تا بهترین روشهای ارائه نور حقیقت انجیل را به دیگران، فرا گیرند. و اغلب هنگامی که از کسانی که برای ایشان کار می کرد جدا می شد، از خدا استدعا می کرد تا آنان را از اهریمن حفظ کند و به آنان کمک کند تا مبشرانی فعال و مشتاق باشند.- اعمال رسولان، ۲۶۲. KM 79.3