نه تنها در مراسم مذهبی بلکه در تمامی امور روزانه زندگی تشخیص پاکی و ناپاکی رعایت می شد. تمامی کسانی که در تماس با بیماری های واگیردار و عفونی قرار دا شتند از اردو جدا نگاه داشته می شدند و اجازه نداشتند تا بدون پاکیزگی کامل جسم و پوشش بازگردند. در مورد کسی که از بیماری عفونی رنج می برد چینی راهنمایی داده شد: MHFar 229.2
«اگر از بدن مردی مایعی خارج شود، آن مایع ناپاک است. هرکسی که به بستر او دست بزند. یا روی چیزی که او نشسته است، بنشیند تا شامگاه ناپاک خواهد بود و باید لباس خود را بشوید و غسل کند. یا روی چیزی که او نشسته است، بنشیند تا شامگاه ناپاک خواهد بود و باید لباس خود را بشوید و غسل کند. و هرکسی که به آن مرد دست بزند، تا غروب ناپاک خواهد بود و باید لباس خود را بشوید و غسل کند. MHFar 229.3
بر هر زینی که بنشیند آن زین ناپاک میشود. اگر شخصی بر چیزی که آن مرد نشسته است، دست بزند تا غروب ناپاک خواهد بود و کسی که آن چیز را حمل کند، تا غروب ناپاک خواهد بود و باید لباس خود را بشوید. اگر آن مردِ ناپاک با دستهای نشسته به کسی دست بزند، آن کس تا غروب ناپاک خواهد بود و باید لباس خود را بشوید و غسل کند. بر هرکسی که آب دهان بیندازد آن شخص تا غروب ناپاک خواهد بود و باید لباس خود را بشوید و غسل کند. هرگاه آن مرد به یک ظرف گِلی دست بزند، آن ظرف را باید شکست و اگر ظرف چوبی باشد باید با آب شسته شود » )لاویان ١ آیات ٤ تا ١٢ (. ٥ MHFar 230.1
قانونی که در رابطه با جذام داده شده نیز تصویری از موکد بودن مقرراتی بود که باید اعمال می گردید: MHFar 230.2
«آن شخص تا زمانی که به آن مرض مبت است، ناپاک شمرده میشود و ا باید خارج از اردوگاه و جدا از مردم دیگر زندگی کند. اگر لباس یا یک پارچه پشمی یا کتانی و یا هر چیز کتانی، پشمی یا چرمی کَپَک زده باشد. و لکة سبز رنگ یا سرخ رنگ در آن دیده شود، باید آن را به کاهن نشان بدهند. کاهن آن را معاینه کند و به مدّت هفت روز نگه دارد. در روز هفتم آن را دوباره معاینه کند. اگر مرض در پارچه پخش شده باشد، آن پارچه ناپاک است. و کاهن باید آن را بسوزاند، زیرا مرضی که به آن سرایت کرده مُسری است و باید در آتش از بین برود » )لاویان ١٣ آیات ٦ تا ٢ (. ٥ ۴ MHFar 230.3
پس، همچنین، اگر در خانه شواهدی یافت شود مبنی بر اینکه شرایط برای سکونت ایمن نمی باشد، باید خراب شود. کاهن باید «آن وقت باید خانه را ویران کند و تمام سنگ، چوب و خاک آن به خارج شهر برده شود و در یکجای ناپاک بیندازند. ع وه بر این هنگامی که در خانه ا بسته است، اگر کسی وارد خانه شود، تا غروب ناپاک است. هرکسی که در آن خانه بخوابد و یا چیزی بخورد، باید لباس خود را بشوید »)لاویان ١٤ آیات ٤ تا ٤(. ٥ ٧ MHFar 230.4