این فصل بر اساس رساله نخست پطرس می باشد. ARPer 419.1
درباره فعالیت های پایانی پطرس رسول در کتاب اعمال رسولان به جزئیات اندکی اشاره شده است. در طول سالهای پر مشغله خدمتی که در پی نزول روح القدس در روز پنطیکاست رخ داد او در میان کسانی بود که تلاش های خستگی ناپذیر خود را برای بشارت به یهودیانی اختصاص دادند که برای پرستش در زمان جشن های سالیانه به اورشلیم آمده بودند. ARPer 419.2
همینطور که بر تعداد ایمانداران در اورشلیم و مکان های دیگری که توسط فرستادگان صلیب سر زده شد افزوده می شد، استعدادهای در اختیار پطرس ارزش های ناگفته ای را برای کلیسای نو بنیاد مسیحی به اثبات رساند. تأثیر شهادتش درباره عیسی ناصری به دور دست ها گسترش یافت و بر شانه های او مسئولیتی دو چندان قرار گفته بود. او در حضور ناباوران شهادت های مثبت را ارائه می داد و با جدیت برای توبه شان می کوشید؛ و بطور همزمان نیز برای ایمانداران کاری ویژه انجام داد و ایشان را در ایمان مسیح تقویت نمود. ARPer 419.3
پس از اینکه پطرس تحت قدرت الهی به سمت انکار نفس و تکیه کامل راهنمایی شد بود که دعوت خود برای ایفای نقش شبان پذیرفت. مسیح قبل از اینکه پطرس او را انکار کند بدو گفته بود، «هنگامی که تو بازگشت کنی برادران خود را استوار نما.» انجیل لوقا فصل ۲۲ آیه ۳۲. این سخنان از نظر فعالیت تأثیرگذار و گسترده ای که این رسول قرار بود در آینده برای کسانی که ایمان بیاورند انجام دهد دارای اهمیت بود. تجربه شخصی پطرس از گناه و جفا و توبه او را برای این کار آماده کرده بود. تا زمانی که او ضعفش را نشناخته بود نمی توانست نیاز وابستگی ایماندار به مسیح را درک کند. او در بحبوحه طوفان وسوسه فهمید که انسان در زمان سوء ظن شخصی حداکثری تنها می تواند با اعتماد به نجات دهنده در امان قدم بردارد. ARPer 420.1
پطرس در آخرین ملاقات مسیح با حواریون در کنار دریای جلیل با سوال سه بار پی در پی که «آیا مرا محبت مینمایی؟» مورد آزمایش قرار گفت، انجیل یوحنا فصل ۲۱ آیه های ۱۵ تا ۱۷، و به جایگاهش در میان دوازده حواری باز گردانده شد. خدمتش او را مقرر نمود و بایستی گله خداوند را خوراک می داد. اکنون بازگشته و مورد پذیرش نه تنها می بایست برای نجات کسانی که بدون گله بودند می کوشید بلکه باید شبان گوسفندان می شد. ARPer 420.2
مسیح تنها یک شرط خدمت یعنی «آیا مرا محبت مینمایی؟» را به پطرس گوشزد کرد. این موضوع ویژگی ضروری است. اگر پطرس همه شرایط را دارا می بود ولی محبت مسیح را نداشت نمی توانست شبان وفاداری برای گله خدا باشد. دانش، خیرخواهی، سخنوری و غیرت همه برای خدمت نیکو ضروری هستند ولی بدون محبت مسیح در دل، خدمت خادم مسیحی سرانجام به شکست می انجامد. ARPer 420.3
محبت مسیح یک احساس دمدمی مجاز نیست بلکه اصلی زنده می باشد که باید بعنوان قدرتی پایدار در دل آشکار گردد. اگر شخصیت و رفتار شبان تمثیلی از حقیقتی که طرفداری می کند باشد خداوند مهر تأیید خود را بر آن خدمت قرار می دهد و شبان و گله یکی خواهند شد و در هدف مشترک شان در مسیح متحد می گردند. ARPer 420.4
شیوه برخورد نجات دهنده با پطرس درسی برای او و برادرانش در بر داشت. با اینکه پطرس خداوندش را انکار کرده بود ولی محبتی که عیسی نسبت به او داشت هرگز دچار تردید نشد. و او بعنوان رسولی که باید خدمت بشارت کلام به دیگران را به عهده بگیرد می بایست با صبر، همدردی ARPer 420.5
و عشقی بخشنده با گناهکاران روبرو می شد. او با بخاطر آوردن ضعف و قصورش می بایست با گله و بره هایی که به سرپرستی او سپرده شده بودند به همان دلسوزی و محبتی که مسیح به او کرده بود رفتار کند. ARPer 421.1
بشریت تسلیم شریر متمایل است تا با بی مهری با آزمایش و خطا رفتار کند. آنها نمی توانند حقیقت درون دل را بررسی کنند و از کشاکش و دردهایش بی خبرند. آنها نیاز دارند تا از طعنه ای که محبت است و فوتی که شفای جراحت است و هشداری که از امید می گوید یاد بگیرند. ARPer 421.2
پطرس در سرتاسر خدمتش وفادارانه مراقب گله ای بود که به او سپرده شده بود و بنابراین ثابت کرد که ارزش تصدی و مسئولیتی که توسط نجات دهنده به او داده شده بود را دارد. او همیشه عیسی ناصری را بعنوان امید موعود اسرائیل و نجات دهنده بشر جلال داد و زندگی خودش را تحت تربیت ارباب خادمان قرار داد. او به هر وسیله ای که در اختیار داشت کوشید تا ایمانداران را برای خدمتی مؤثر تعلیم دهد. نمونه خدایی و فعالیت خستگی ناپذیرش بسیاری از مردان جوان وعده را الهام بخشید تا خودشان را بطور کامل به کار خدمت اختصاص دهند. همین که زمان می گذشت تأثیرگذاری پطرس رسول بعنوان تعلیم دهنده و رهبر افزایش می یافت و با اینکه هرگز برای خدمت بخصوص به یهودیان مأیوس نشد ولی در سرزمین های بسیار شهادت داد و ایمان بسیاری را در انجیل تقویت نمود. ARPer 421.3
پطرس در اواخر سالهای خدمتش الهام دریافت کرد تا به ایمانداران «پراکنده در پنطس و غلاطیه و قپدوقیه و آسیا و بطانیه» نامه بنویسد. نامه هایش سبب احیای شهامت و تقویت ایمان کسانی شد که تحت محاکمه و فاجعه بودند و باعث تکرار کارهای نیک کسانی که تحت وسوسه های گوناگون در خطر از دست دادن تکیه گاهشان به خدا بودند. این نامه ها القا می کردند که توسط شخصی نوشته شده اند که رنج های مسیح و همچنین دلداری مسیح بی اندازه ظهور کرده بود؛ کسی که همه وجودش بوسیله رحمت متحول شده بود و کسی که امید زندگی ابدی در او مطمئن و پایدار بود. ARPer 421.4
خادم سالخورده خدا در ابتدای اولین نامه اش احترامی سرشار از ستایش و شکرگزاری به خداوندش منتسب می کند. او چنین اعلام می کند: «متبارک باد خدا و پدر خداوند ما عیسی مسیح که بحسب رحمت عظیم خود ما را بوساطت برخاستن عیسی مسیح از مردگان از نو تولید نمود برای امید زنده، ARPer 421.5
بجهت میراث بی فساد و بی آلایش و ناپژمرده که نگاه داشته شده است در آسمان برای شما؛ که به قوت خدا محروس هستید به ایمان برای نجاتی که مهیا شده است تا در ایام آخر ظاهر شود.» ARPer 422.1
مسیحیان اولیه در این امید موروثی مطمئن بر زمین تازه خلق شده شادی می کردند حتی در دوران آزمایش و سختی شدید. پطرس چنین نوشت: «و در آن وجد می نمایید، هر چند در حال، اندکی از راه ضرورت در تجربه های گوناگون محزون شده اید، تا آزمایش ایمان شما که از طلای فانی با آزموده شدن در آتش، گرانبهاتر است، برای تسبیح و جلال و اکرام یافت شود در حین ظهور عیسی مسیح: که او را اگر چه ندیده اید محبت می نمایید و الان اگر چه او را نمی بینید، ... وجد می نمایید با شادی که نمی توان بیان کرد و پر از جلال است. و انجام ایمان خود یعنی نجات جان خویش را می یابید.» ARPer 422.2
سخنان پطرس رسول برای تعلیم ایمانداران در همه اعصار نوشته شدند و از اهمیت بخصوصی برای کسانی که در موقعی که «انتهای همه چیز نزدیک است” زندگی می کنند برخوردار می باشد. نصایح و هشدارهای او و گفته هایش از ایمان و رشادت مورد نیاز کسی است که ایمانش را «تا به انتها سخت” نگاه خواهد داشت. رساله به عبرانیان فصل ۳ آیه ۱۴. ARPer 422.3
پطرس رسول کوشید تا به ایماندارن تعلیم دهد که چقدر دور نگهداشتن ذهن از گشت و گذار در مباحث ممنوعه یا حدر دادن انرژی اش بر روی اهداف بیهوده اهمیت دارد. آنانی که به دام شیوه های شیطان دچار نمی شوند بایستی بخوبی از مسیرهای سیر جان محافظت کنند؛ آنها باید از خواندن، تماشا یا شنیدن چیزهایی که این افکار ناپاک را پیشنهاد خواهند کرد اجتناب نمایند. ذهن انسان نباید بطور تصادفی بر روی هر آنچه که دشمن جانها پیشنهاد می کند سیر کند. دل باید نگهبانی وفادار باشد در غیر اینصورت شرارت برون شرارت دورن را بیدار خواهد کرد و انسان در تاریکی سرگردان خواهد گشت. پطرس می نویسد: «کمر دل های خود را ببندید و هشیار شده، امید کامل آن فیضی را که در مکاشفه عیسی مسیح به شما عطا خواهد شد، بدارید ... مشابه مشوید بدان شهواتی که در ایام جهالت می داشتید. بلکه مثل آن قدوس که شما را خوانده است، خود شما نیز در هر سیرت، مقدس باشید. زیرا مکتوب است: مقدس باشید زیرا که من قدوسم.” ARPer 422.4
«پس هنگام غربت خود را با ترس صرف نمایید. زیرا می دانید که خریده ARPer 422.5
شده اید از سیرت باطلی که از پدران خود یافته اید نه به چیزهای فانی مثل نقره و طلا، بلکه به خون گرانبها چون خون بره بی عیب و بی داغ یعنی خون مسیح، که پیش از بنیاد عالم معین شد، لکن در زمان آخر برای شما ظاهر گردید، که بوساطت او شما بر آن خدایی که او را از مردگان برخیزانید و او را جلال داد، ایمان آورده اید تا ایمان و امید شما بر خدا باشد.» ARPer 423.1
اگر نقره و طلا برای خرید نجات انسان کافی می بود چقدر می توانست بدست آوردنش توسط او که می فرماید «نقره از آن من و طلا از آن من است” آسان باشد. حجی فصل ۲ آیه ۸. ولی تنها به واسطه خون گرانبهای پسر خدا شخص گناهکار می تواند نجات یابد. نقشه نجات بر اساس قربانی قرار گرفته است. پولس رسول چنین گفت، «فیض خداوند ما عیسی مسیح را می دانید که هر چند دولتمند بود، برای شما فقیر شد تا شما از فقر او دولتمند شوید.” رساله دوم به قرنتیان فصل ۸ آیه ۹. مسیح خود را برای ما فدا کرد تا اینکه ما را از همه شرارت ها نجات دهد. و در نتیجه تاج برکت نجات «نعمت خدا حیات جاودانی در خداوند ما عیسی مسیح می باشد.” رساله به رومیان فصل ۶ آیه ۲۳. ARPer 423.2
پطرس در ادامه چنین می گوید: «چون نفس های خود را به اطاعت راستی طاهر ساخته اید تا محبت برادرانه بی ریا داشته باشید، پس یکدیگر را از دل بشدت محبت بنمایید.» کلام خدا این حقیقت کانالی است که به واسطه اش خداوند روح مقدس و قدرتش را به معرض نمایش می گذارد. پیروی از کلام خدا ثمره ای با کیفیت مورد نیاز برای «محبت برادرانه بی ریا” تولید می کند. این محبت زاده آسمان است و به سوی انگیزه های عالی و اعمال عاری از خودخواهی می انجامد. ARPer 423.3
هرگاه حقیقت به اصلی پایدار در زندگی تبدیل می گردد انسان «تولد تازه یافته نه از تخم فانی بلکه از غیرفانی یعنی به کلام خدا که زنده و تا ابد الاباد باقی است.» این تولد تازه نتیجه پذیرش مسیح بعنوان کلام خداست. هرگاه به وسیله روح القدس حقایق الهی قلب را تحت تأثیر قرار می دهد اندیشه های تازه به وجود می آیند و انرژی های غیرفعال برای همکاری با خدا برانگیخته می شوند. ARPer 423.4
بنابراین کلام خدا همراه پطرس و شاگردانش بوده است. مسیح آشکار کننده حقیقت برای جهان بود. به واسطه او تخم غیرفانی یعنی کلام خدا در ARPer 423.5
قلب های انسان ها کاشته شد. ولی بسیاری از تعالیم با ارزش این معلم بی مثال برای کسانی بیان شد که در آن زمان آنها را درک نکردند. پس از صعود مسیح به آسمان آن هنگام که روح القدس تعالیمش را به خاطر حواریون آورد مشاعر خفته شان بیدار شد و معنی این حقایق بر ذهن شان چون مکاشفه ای نو تابید و حقیقت ناب و بدون ناخالصی جایی برای خودش باز کرد. سپس تجربه شگرف زندگی مسیح از آن آنها شد. کلام خدا به واسطه ایشان مردانی که در حضور مسیح بودند شهادت می داد و همگی حقیقت پر قدرت را چنین اعلام می کردند «کلمه جسم گردید و میان ما ساکن شد، پراز فیض و راستی.» «و از پری او جمیع ما بهره یافتیم و فیض به عوض فیض.» یوحنا فصل ۱ آیه های ۱۴ و ۱۶. ARPer 424.1
پطرس رسول ایمانداران را تشویق به مطالعه کتب آسمانی می کرد به واسطه درکی درست بتوانند خدمتی راسخ برای ابدیت به انجام برسانند. پطرس تشخیص داد که در تجربه هر انسانی که در پایان پیروز می گردد احساس حیرت و آزمایش وجود خواهد داشت؛ ولی او می دانست که درک درست از کتب آسمانی شخص وسوسه شده را قادر خواهد ساخت تا وعده هایی را بخاطر آورد که دل را تسلی خواهد بخشید و ایمان را در قادر مطلق تقویت خواهد کرد. ARPer 424.2
او اعلام می کند: «هر بشری مانند گیاه است و تمام جلال او چون گل گیاه. گیاه پژمرده شد و گلش ریخت. لکن کلمه خدا تا ابدالاباد باقی است. و این است آن کلامی که به شما بشارت داده شده است. لهذا هر نوع کینه و هر مکر و ریا و حسد و هر قسم بدگویی را ترک کرده، چون اطفال نوزاده، مشتاق شیر روحانی و بی غش باشید تا از آن برای نجات نمو کنید، اگر فی الواقع چشیده اید که خداوند مهربان است.” ARPer 424.3
بسیاری از ایماندارانی که پطرس برایشان نامه می نوشت در میان بت پرستان زندگی می کردند و به مقدار زیاد به بقایای حقیقت شان نسبت به خواندگی الهی ایمانشان وابسته بودند. پطرس رسول به ایشان امتیازات شان بعنوان پیروان عیسی مسیح را یادآوری می کند. او چنین می نویسد: «شما قبیله برگزیده و کهانت ملوکانه و امت مقدس و قومی که ملک خاص خدا باشد هستید تا فضایل او را که شما را از ظلمت، به نور عجیب خود خوانده است، اعلام نمایید. که سابق قومی نبودید و الان قوم خدا هستید. آن وقت از رحمت محروم، اما الحال رحمت کرده شده اید.» ARPer 424.4
«ای محبوبان، استدعا دارم که چون غریبان و بیگانگان از شهوات جسمی که با نفس در نزاع هستند، اجتناب نمایید؛ و سیرت خود را در میان امت ها نیکو دارید تا در همان امری که شما را مثل بدکاران بد می گویند، از کارهای نیکوی شما که ببینند، در روز تفقد، خدا را تمجید نمایند.” ARPer 425.1
وی بطور روشن طرز برخوردی که ایمانداران باید در مقابل مسئولین کشوری اتخاذ کنند را تشریح می کند: «لهذا هر منصب بشری را بخاطر خداوند اطاعت کنید، خواه پادشاه را که فوق همه است، و خواه حکام را که رسولان وی هستند، بجهت انتقام کشیدن از بدکاران و تحسین نیکوکاران. زیرا که همین است اراده خدا که به نیکوکاری خود، جهالت مردمان بی فهم را ساکت نمایید، مثل آزادگان، اما نه مثل آنانی که آزادی خود را پوشش شرارت می سازند بلکه چون بندگان خدا. همه مردمان را احترام کنید. برادران را محبت نمایید. از خدا بترسید. پادشاه را احترام نمایید.» ARPer 425.2
نوکران توصیه شدند تا مطیع آقایان خود «با کمال ترس بمانند؛ و نه فقط صالحان و مهربانان را بلکه کج خلقان را نیز. زیرا این ثواب است” پطرس رسول در ادامه می گوید: «اگر کسی بجهت ضمیری که چشم بر خدا دارد، در وقتی که ناحق زحمت می کشد، دردها را متحمل شود. زیرا چه فخر دارد هنگامی که گناهکار بوده، تازیانه خورید و متحمل آن شوید. لکن اگر نیکوکار بوده، زحمت کشید و صبر کنید، این نزد خدا ثواب است. زیرا که برای همین خوانده شده اید، چونکه مسیح نیز برای ما عذاب کشید و شما را نمونه ای گذاشت تا در اثر قدم های وی رفتار نمایید، که هیچ گناه نکرد و مکر در زبانش یافت نشد. چون او را دشنام می دادند، دشنام پس نمی داد و چون عذاب می کشید تهدید نمی نمود، بلکه خویشتن را به داور عادل تسلیم کرد. که خود گناهان ما را در بدن خویش بردار متحمل شد تا از گناه مرده شده، به عدالت زیست نماییم که به ضربه ای او شفا یافته اید. از آنرو که مانند گوسفندان گمشده بودید، لکن الحال به سوی شبان و اسقف جان های خود برگشته اید.” ARPer 425.3
پطرس زنان ایماندار را به معاشرت وارسته و پوشش و طرز برخورد موقر نصیحت می کند. او ایشان را چنین پند می دهد «شما را زینت ظاهری نباشد، از بافتن موی و متحلی شدن به طلا و پوشیدن لباس، بلکه انسانیت باطنی قلبی در لباس غیر فاسد روح حلیم و آرام که نزد خدا گرانبهاست.” ARPer 425.4
این تعلیم به ایمانداران همه اعصار تعلق دارد. «لهذا از میوه های ایشان، ARPer 425.5
ایشان را خواهید شناخت.» متی فصل ۷ آیه ۲۰. زینت باطنی یک روح آرام و ملایم گرانبهاست. در زندگی مسیحیان واقعی زینت ظاهری همیشه در هماهنگی با آرامش و قداست باطنی است. مسیح می فرماید «اگر کسی بخواهد متابعت من کند، باید خود را انکار کرده و صلیب خود را برداشته، از عقب من آید.» متی فصل ۱۶ آیه ۲۴. تواضع و از خودگذشتگی زندگی مسیحی را مورد توجه قرار خواهد داد. شواهدی مبنی بر اینکه سلیقه متحول شده است در نحوه لباس پوشیدن همه رهروان مسیر مهیا شده برای نجات یافتگان خداوند مشاهده خواهد شد. ARPer 426.1
به حق است که زیبایی را دوست داشته باشید و مشتاقش باشی ولی خدا از ما می خواهد که نخست زیبایی آسمانی را دوست بداریم و بجوییم که تباه ناپذیر است. هیچ زینت ظاهری را نمی توان در ارزش و یا زیبایی با «روح آرام و ملایم” «کتان سفید و پاک” (مکاشفه فصل ۱۹ آیه ۱۴) که همه مقدسان زمین خواهند پوشید مقایسه کرد. این لباس ایشان را زیبا و مورد علاقه در اینجا می سازد و از این به بعد نشان پذیرش شان در کاخ پادشاهی خواهد بود. عهد او این است «در لباس سفید با من خواهند خرامید زیرا که مستحق هستند.» مکاشفه فصل ۳ آیه ۴. ARPer 426.2
پطرس رسول چشم انتظار با رویای نبوتی نسبت به زمان های خطرناکی که کلیسای مسیح در صدد ورود به آن بود ایمانداران را به پایداری در مواجه با امتحان و سختی تشویق می کرد. او نوشت «ای حبیبان، تعجب منمایید از این آتشی که در میان شماست و بجهت امتحان شما می آید.» ARPer 426.3
امتحان بخشی از تعلیمی ارائه شده در مدرسه مسیح است تا فرزندان خدا را از ناخالصی دنیوی پاک سازد. بخاطر اینکه خدا فرزندانش را که تجربه های استرس زا بر سر راهشان قرار می گیرد را راهنما است. امتحان ها و موانع جزو شیوه های برگزیده او برای تربیت و شروط منصوب برای موفقیتش می باشد. او که آگاه به قلب هاست ضعفهایشان را بهتر از خود ایشان می شناسد. او مشاهده می کند که برخی قابلیت هایی دارند که اگر بطور صحیح هدایت شوند می تواند برای پیشبرد خدمتش مورد استفاده قرار گیرند. او بنا بر مشیت خود این انسان ها را به مقام های مختلف و موقعیت های متفاوت وارد می کند تا اینکه آنها در حد امکان معایب نهفته در خود را کشف نمایند. خدا به ایشان فرصت می دهد تا بر این معایب فائق آیند ARPer 426.4
و خود را برای خدمت آماده نمایند. اغلب او اجازه می دهد آتش مصیبت شعله ور بماند تا اینکه آنها پاک گردند. ARPer 427.1
توجه خداوند از پیشینه اش پایان ناپذیر است. او رنج می کشد تا هیچ مصیبتی بر فرزندانش وارد نیاید ولی تا اندازه ای که برای سودمندی حال حاضر و ابدی شان ضروری باشد. او کلیسایش را پاک خواهد کرد همانطور که مسیح معبد را در زمان خدمتش بر روی زمین پاک ساخت. هر آنچه که او بعنوان آزمایش و امتحان برای قومش تدارک می بیند برای این است که آنها پارسایی عمیق تر و نیروی قوی تری برای حمل پیروزی های صلیب رو به جلو بدست آورند. ARPer 427.2
در تجربیات پطرس زمانی وجود داشته که نمی خواسته صلیب را در خدمت مسیح باور کند. زمانی که نجات دهنده ستم ها و مرگ زودهنگامش را به حواریون خاطر نشان کرد پطرس گفت «حاشا از تو ای خداوند که این بر تو هرگز واقع نخواهد شد!” متی فصل ۱۶ آیه ۲۲. ترحم به خود که از معاشرت با مسیح در حال جفا عقب کشید اعتراض پطرس را برانگیخت. این امر برای حواریون درس تلخی بود و درسی که پطرس آن را به کندی فراگرفت یعنی طریق مسیح بر روی زمین بر بستر عذاب و تحقیر قرار گرفته بود. اما او می بایست درسش را در گرمای سوزان کوره آتشین می آموخت. اکنون که قالب فعالش با مسئولیت سال ها و خدمات خم گشت او توانست چنین بنویسد: «ای حبیبان، تعجب منمایید از این آتشی که در میان شماست و بجهت امتحان شما می آید که گویا چیزی غریب بر شما واقع شده باشد. بلکه بقدری که شریک زحمات مسیح هستید، خشنود شوید تا در هنگام ظهور جلال وی شادی و وجد نمایید.” ARPer 427.3
پطرس رسول با مخاطب قرار دادن رهبران کلیسا در خصوص مسئولیت هایشان بعنوان شبانان گله مسیح چنین می نویسد: «گله خدا را که در میان شماست بچرانید و نظارت آن را بکنید، نه به زور بلکه به رضامندی و نه بجهت سود قبیح بلکه به رغبت؛ و نه چنانکه بر قسمت های خود خداوندی بکنید بلکه بجهت گله نمونه باشید، تا در وقتی که رئیس شبانان ظاهر شود، تاج ناپژمرده جلال را بیابید.” ARPer 427.4
آنانی که مقام شبانان را در دست دارند می بایست سعی و کوششی دقیق را در قبال گله خداوند بکار بگیرند. این موضوع نباید مراقبت استبدادی باشد ARPer 427.5
بلکه از نوعی که سعی به تشویق، تقویت و متعال کردن باشد. خدمت معنایی فراتر از موعظه کردن دارد و به معنی زحمت کشیدن شخصی و مشتاقانه است. کلیسا بر روی زمین مرکب از مردان و زنان خطاکاری است که محتاج صبر و تلاش ساعی هستند تا آموزش و تربیت ببینند با پذیرش در این دنیا کار نمایند و در زندگی ابدی تاج فناناپذیر جلال را دریافت کنند. پیشواهای روحانی به شبانان وفاداری نیاز داند که تملق قوم خدا را نخواهند کرد و بدرشتی با ایشان رفتار نکنند بلکه به ایشان نان زندگی بدهند مردانی که در زندگی هایشان هر روز قدرت متبدل کننده روح القدس را احساس کنند و عشقی از خودگذشته و قوی در قبال کسانی به آنها خدمت می کنند را بپروراند. ARPer 428.1
برای شبان وقتی با احساس بیگانگی، تندی، دشمنی و حسادت در کلیسا روبرو می شود خدمتی مدبرانه وجود دارد و نیاز دارد در روح مسیح خدمت کنند تا امور را نظم ببخشد. دادن هشدارهای صادقانه، سرزنش گناهان و تصحیح امور اشتباه نه تنها به واسطه کار خدمت از طریق موعظه بلکه با تلاش شخصی باید انجام گیرد. قلب خودسر ممکن است پیام را رد کند و در نتیجه خادم خدا بد قضاوت شده و مورد انتقاد قرار گیرد. پس به یاد آورد که «آن حکمت که از بالا است، اول طاهر است و بعد صلح آمیز و ملایم و نصیحت پذیر و پر از رحمت و میوه های نیکو و بی تردد و بی ریا. و میوه عدالت در سلامتی کاشته می شود برای آنانی که سلامتی را بعمل می آورند.» رساله یعقوب فصل ۳ آیه های ۱۷ و ۱۸. ARPer 428.2
خدمت خادم انجیل «و همه را روشن سازد که چیست انتظام آن سّری که از بنای عالم ها مستور بود، در خدایی که همه چیز را بوسیله عیسی مسیح آفرید.» رساله به افسسیان فصل ۳ آیه ۹. اگر کسی که به این خدمت وارد شده است کمترین بخش از خودگذشتی را بر می گزیند و خویشتن را با موعظه خرسند می کند و خدمت شخصی برای دیگری را ترک می کند خدماتش مورد قبول خدا نخواهد بود. انسان هایی که مسیح به خاطر آنها جان سپرد برای فقدان خدمت شخصی و درست هدایت شده می میرند و کسی که به خدمت شبانی وارد شده و نمی خواهد به خدمت شخصی که مراقب مورد نیاز گله است بپردازد در دعوتش دچار سوء تفاهم شده است. ARPer 428.3
روحیه شبان حقیقی روحیه فراموشی نفس است. او خویشتن را فراموش می کند تا امور خدا را بجا آورد. او از طریق موعظه کلام خدا و خدمت ARPer 428.4
شخصی در خانه های مردم از نیازها، ناراحتی ها و رنج هایشان با خبر می شود و با همکاری با عظیم ترین حامل مشکلات در مصیبت هایشان شریک می شود و پریشانی هایشان را تسلی داده، روح گرسنه شان را سیر نموده و سبب تحکیم ایمانشان به خدا می شود. در چنین خدمتی است که خادم از حضور فرشتگان آسمان بهره می گیرد و خودش نیز در حقیقتی که برای نجات حکمت می آموزد تعلیم گرفته و روشن می شود. ARPer 429.1
پطرس رسول در ارتباط با تعلیمش به آنانی که در کلیسا مسئول بودند برخی از اصول کلی را که می بایست توسط همه کسانی که در همنشینی کلیسا مشارکت داشتند متابعت می شد ترسیم نمود. اعضای جوان تر گروه تشویق شدند تا از نمونه پیران شان در مشق خشوع مسیح وار متابعت کنند: «همچنین ای جوانان، مطیع پیران باشید بلکه همه با یکدیگر فروتنی را بر خود ببندید زیرا خدا با متکبران مقاومت می کند و فروتنان را فیض می بخشد. پس زیر دست زورآور خدا فروتنی نمایید تا شما را در وقت معین سرافراز نماید. و تمام اندیشه خود را به وی واگذارید زیرا که او برای شما فکر می کند. هشیار و بیدار باشید زیرا که دشمن شما ابلیس مانند شیر غران گردش می کند و کسی را می طلبد تا ببلعد. پس به ایمان استوار شده، با او مقاومت کنید.» ARPer 429.2
بنابراین پطرس در زمان مشکلات منحصر به فرد کلیسا برای ایمانداران نامه نگاشت. در این دوران بسیاری در رنج های مسیح شریک شده بودند و خیلی زود قرار بود کلیسا دچار دوره ای از آزار و اذیت وحشتناک بشود. طی چند سال کوتاه بسیاری از کسانی که معلم و رهبر کلیسا شده بودند جان شان را برای انجیل نثار کردند. به زودی گرگان درنده وارد می شدند که به گله رحم نمی کردند. ولی هیچ یک از این امور نبایست باعث ناامیدی کسانی می شد که امیدشان بر مسیح متمرکز بود. پطرس با استفاده از سخنان دلگرم کننده و شادی بخش افکار ایمانداران را از مشکلات حاضر و صحنه های جفا در آینده «بجهت میراث بی فساد و بی آلایش و ناپژمرده» هدایت نمود. او در پایان مشتاقانه دعا کرد که «خدای همه فیض ها که ما را به جلال ابدی خود در عیسی مسیح خوانده، است، شما را بعد از کشیدن زحمتی قلیل کامل و استوار و توانا خواهد ساخت. او را تا ابدالاباد جلال و توانایی باد، آمین.” ARPer 429.3