Maayo nga pagkabuhat, maayo ug kasaligan nga ulipon; sa diyutay kasaligan ka diay, sa daghan pagapiyalan ko ikaw; dumuyog ka sa kalipay sa imong agalon. Mateo 25:21. LB 277.1
Andam ang Ginoo nga mobuhat og dagkung mga butang alang kanato. Dili nato maangkon ang kadaugan pinaagi sa kadaghanon, apan pinaagi sa hingpit nga pagtugyan sa kalag ngadto kang Jesus. Kinahanglan kita nga mopadayon diha sa Iyang kusog, magasalig diha sa Dios sa Israel. . . . Mahinungdanon ang pagangkon og intelehente nga kahibalo sa kamatuoran; kay unsaon ba nato pag-asdang ang malimbongon niini nga mga kaatbang? Ang Biblia kinahanglan tun-an, dili lamang tungod sa mga doktrina nga gitudlo niini, kondili tungod sa praktikal nga mga leksyon. Dili kamo dapat makurat, dili kamo dapat walay hinagiban nga gisul-ob. Pagmaandam alang sa bisan unsa nga dinalian, sa bisan unsang tawag sa katungdanan. Maghulat, magbantay sa matag kahigayunan sa pagpaila sa kamatuoran, magsinati sa mga tagna, magsinati sa mga leksyon ni Cristo. Apan ayaw pagsalig sa maayo nga pagkaandam nga mga argumento. Dili igo ang argumento lang. Ang Dios kinahanglan nga pangitaon diha sa inyong mga tuhod; kinahanglan tagboon ninyo ang mga tawo pinaagi sa gahum ug inpluwensya sa Iyang Espiritu. . . . Gusto sa Dios nga kamo mga tawo sa minuto, sama sa mga tawo nga naglangkob sa mga sundalo ni Gideon.— THE REVIEW AND HERALD, July 1, 1884. LB 277.2
Kon anaa diha sa adlaw sa katapusan nga mga ganti, ang ganti igahatag ngadto sa matag usa sumala sa iyang buhat, maoy inyong kahigayunan ang makaangkon og mga kalag nga tinubos, kinsa kamo adunay mga paagi sa pagtabang, nga miduol kaninyo ug miingon, “Giisa mo ako gawas sa kaluya.” Ug ang Agalon moingon kaninyo, “Maayo nga pagkabuhat, maayo ug kasaligan nga ulipon.”— Letter 348, 1908. LB 277.3
Ang Ginoo nagtipig og kumpleto nga lista sa Iyang mga magbubuhat, ug diha sa kasaysayan sa Biblia naghatag Siya kanato og mga pangalan sa pipila. Pipila niadtong nahimo nga matinud-anon nga mga tinugyanan mao sila ni Abraham, Jose, Moises, Elias, Daniel, Nehemias, Juan, ug Pablo. . . . Ang mga trabahanti sa parrasan sa Ginoo adunay ehemplo sa maayo sa tanan nga panahon aron sa pagpamata kanila. Kinahanglan nila nga dasigon sila sa gugma sa Dios, sa pagalagad sa mga manolunda, sa simpatiya ni Jesus, ug sa paglaum sa pagdaog og hamili nga mga kalag aron mosidlak sa walay katapusan isip mga bitoon diha sa ilang purongpurong sa kalipay.— THE REVIEW AND HERALD, January 6, 1885. LB 277.4