خدا با انبیای پارسا و معلمان در کلیسای انطاکیه گفتگو کرده بود. « یک روز که آنها روزهدار و مشغول عبادت خداوند بودند، روحالقدس به ایشان فرمود: « برنابا و شائول را مأمور انجام آن کاری که من برای آنها مقرّر کردهام بنمایید » )اعمال رسولان ۱: ۲(. از این رو، این رسولان با صمیم قلب و ٣ با روزه و دعا و دست گذاری وقف خدا شدند و به میدان کار در میان غیر یهودیان فرستاده شدند. DR 273.1
پولس و برنابا به عنوان کاهنان مسیح خدمت می کردند و خدا ت ش ا های آنان را به وفور برکت داد وی هیچ یک از آنان پیش از این بطور رسمی برای خدمت مسیح با دعا و دست گذاری تدهین نشده بودند. اینک آنان توسط کلیسا مجاز گردیدند تا نه تنها حقیقت را تعلیم دهند بلکه تعمید داده و کلیسا را ساماندهی نمایند، و اختیارِ کاملِ کهانت به آنان تفویض شد. این عصر مهمی برای کلیسا بود. گرچه دیوار جدائی بین یهودیان و غیریهودیان بوسیله مرگ مسیح فرو ریخته بود، و به غیریهودیان اجازه داده شده بود تا به انجیل دسترسی کامل داشته باشند، ولی پرده از چشمان بسیاری از ایمانداران یهودی تبار گسیخته نشده بود و بطور شفاف نمی توانستند پایان آن ماجرا را که توسط پسر خدا از میان رفته بود را تشخیص بدهند. اینک کار با تب و تاب در میان غیریهودیان تعقیب می شد، و منتج به تقویت کلیسا با گردآوری عظیم جان ها شده بود. DR 273.2
رسولان در کار ویژه ای که داشتند در معرض تشکیک، تبعیض و حسادت قرار می گرفتند. نتیجه طبیعیِ عزیمت از انحصارطلبیِ یهودیان، اصول عقاید آنان به از دین برگشتگی شده متهم می شد؛ و اعتبار و صلاحیت آنان به عنوان خادمان انجیل توسط بسیاری از ایمانداران یهودی تبار و متعصب زیر سوال می رفت. خداوند تمام این سختی ها را پیش بینی کرده بود که خادمان وی دستخوش آن می شدند و با مشیت و دور اندیشی حکیمانۀ خویش، سبب شد تا به آنان از کلیسای بنیانگزاری شده خدا، اختیاری بی چون و چرا تفویض نماید که کار آنان غیرقابل منازعه باشد. DR 273.3
تدهین با دست گذاری در آن اواخر به اندازه زیادی مورد سوء استفاده قرار گرفته بود. به این آئین الحاقیه ای که از اهمیت غیرقابل تضمینی برخوردار بود ضمیمه شده بود، گوئی که قدرتی از چنین تدهینی بدست می آمد که بلافاصله آنان را برای تمامی امور خدمتی واجد شرایط می کرد، گوئی که دست گذاری به موجب این الحاقیه برتری و فضیلت ایجاد می کرد. در تاریخچه زندگی و خدمت این دو رسول، تنها سابقه ساده ای از دست گذاری و آنچه که شامل کارشان می شد موجود است. پولس و برنابا هر دو پیش از این، ماموریت خود را از خدا دریافت کرده بودند؛ و آئین دست گذاری اضافه شده، از فیض تازه و صلاحیت بالقوه ای برخوردار نبود. دست گذاری تنها مُهری از کلیسا بر کار خدا بود — که تاییدیه ای از انتصاب در شغل تعین شده بود. DR 274.1