از این رو مسئله برای رسیدگی به شورایی آورده شد که بنظر می رسید از دشواری های بر طرف نشدنی برخوردار بود، تا از هر جهت مورد بازبینی قرار گیرد. ولی روح القدس، در واقع، هم اکنون مشکل را برطرف کرده بود، بر تصمیمی که بستگی به توفیق داشت و حتی موجودیت کلیسای مسیحی را تحت الشعاع قرار می داد. فیض، حکمت، و قضاوت مقدس به رسولان سپرده شده بود تا برای آن مسئلۀ بحث برانگیز تصمیم گیری شود. DR 275.4
پطرس استدلال کرد که روح القدس مسئله را این گونه فیصله بخشیده است که غیر یهودیان نامختون و یهودیان مختون از اقتدار مساوی برخوردارند. او رویای خود را بازگو کرد، که خدا سفره ای را در مقابل او گشوده بود که حاوی تمامی چارپایان بود و به او فرمان داده تا ذبح کن و بخور؛ که هنگامی که خودداری نمود، و اذعان داشت که او هرگز چیزهای پست یا حرام نخورده، خداوند فرموده بود، « آنچه را خدا ح ل کرده است تو نباید ا حرام بپنداری .» DR 276.1
او گفت، « خدا که از قلبها آگاه است، این کار را با عطای روحالقدس به آنان به همان طریقی که به خود ما عطا فرمود، تأیید کرد. و هیچ تبعیضی بین ما و آنان قایل نشد، بلکه قلب آنان را با ایمان پاک ساخت. پس حالا چرا میخواهید خدا را بیازمایید و باری بر دوش این شاگردان بگذارید، باری که نه نیاکان ما قدرت تحمّل آن را داشتند و نه ما؟ ” DR 276.2
این یوغ، احکامِ ده فرمان نبود، آنگونه که افرادی تصریح کرده بودند که احکام الزام آور است؛ ولی پطرس به احکام تشریفاتی اشاره کرده بود که با مصلوب شدن مسیح باطل گردیده بود. این خطابه پطرس، جماعت را به نقطه ای آورده بود تا بتوانند به استدلال پولس و برنابا گوش کنند، که تجربه خویش را در کار در میان غیریهودیان نقل کنند. DR 276.3