آنگاه خداوند به موسی رهنمودهای صریحی در خصوص آمادگی برای نزدیک شدن به او داد تا احکام او را بشنوند، نه توسط فرشتگان بلکه توسط خود وی. « خداوند فرمود: به نزد مردم برو و به ایشان بگو که امروز و فردا خود را برای پرستش پاک نمایند. آنها باید لباسهای خود را بشویند. و در روز سوم حاضر باشند. من در آن روز در مقابل چشمان همه بر کوه سینا نازل میشوم .” DR 120.1
مردم ملزم گردیده بودند تا در کارها و مراقبت های دنیوی حذر کنند و افکار الهی در سر داشته باشند. خداوند همچنین آنان را ملزم ساخته بود تا لباس های خویش را بشویند. او الان نیز همانند آن زمان چنین می طلبد. او خدای نظم است و هم اینک نیز امت خویش را ملزم می دارد تا بر روی زمین عادات پاکیزگی را بطور اکید رعایت کنند. و کسانی که خدا را عبادت می کنند با جامه های ناپاک نزد او نیایند بلکه به شیوه ای قابل قبول. او از کم حرمتی برای وی خشنود نمی شود و خدمت عابدان کثیف را نمی پذیرد، چرا که با این کار به خالق خویش بی حرمتی می کنند. خالق آسمانها و زمین پاکیزگی را چنان با اهمیت می شمارد که فرموده است، « آنان جامه های خویش را بشویند .” DR 120.2
« در اطراف کوه حدودی معیّن کن تا مردم از آن عبور نکنند. به ایشان بگو از کوه بالا نروند و حتّی به کوه نزدیک نشوند. اگر کسی یک قدم روی کوه بگذارد، کشته خواهد شد. آن شخص باید یا سنگسار شود و یا با تیر کشته شود و کسی نباید به او دست بزند. این دستور هم برای انسان است و هم برای حیوانات که باید کشته شوند. امّا وقتی شیپور زده شود، آنگاه همه باید بالای کوه بروند ». این فرمان تدبیر شده بود تا افکار مردم یاغی و عصیانگر را تحت تاثیر قرار دهد تا برای خداوند احترام محض قائل شوند، او که مؤلف و صاحب اختیار احکام خویش است .» DR 120.3