بخاطر این که آنان عذر و بهانه ای نداشته باشند، خداوند رضایت داد تا به کوه سینا پائین بیاید، و با ج ل پوشیده شده و توسط فرشتگان احاطه گردد ا و به طریقی اعجاب آور و مهیب احکام ده فرمان را به آگاهی آنان رسانید. DR 127.3
او اعتماد نکرد تا آنان توسط فرد دیگری تعلیم یابند، حتی نه توسط فرشتگان خویش، بلکه با صدایی رسا در گوش تمامی مردم از احکام خویش سخن راند. او حتی به حافظه هایی که گرایش به فراموشکاری دارند اعتماد نکرد بلکه الزامات خود را با انگشت مقدس خود بر روی لوح های سنگی نوشت. او امکان مخلوط شدن احکام مقدس خود با هر گونه سنتی، یا اشتباه گرفتن خواسته های او با اعمال و ممارست های بشری را زدود. DR 127.4
او آنگاه به مردم نزدیک تر شد، که به آسانی به گمراهی کشیده می شدند، و آنها را تنها با ده فرمان خود ترک نکرد. او به موسی فرمان داد تا زمانی که می فرماید بنویسد، از داوری ها و احکام، و رهنمودهایی در خصوص آنچه که از آنان می خواهد تا اجرا کنند، و به موجب آن، ده فرمان را که بر روی لوح های سنگی حجاری شده بود، حفظ کنند. این رهنمودهای خاص و الزامات داده شده بود تا انسان خطا کار را به اطاعت از احکام اخلاقی جلب کند، که گرایش زیادی به تخطی از آنها دارد. DR 128.1
اگر انسان احکام خدا را رعایت می کرد، همانگونه که به آدم پس از سقوطش داده شده بود، و در کشتی توسط نوح حفظ و نگهداری شده بود، و توسط ابراهیم رعایت شد، آنگاه نیازی به آئین ختنه نمی بود. و اگر نسل های آیندۀ ابراهیم، عهد را نگاه داشته بودند، که به موجب آن ختنه به عنوان نشانه یا تعهدی مقرر شده بود، آنان هرگز به بت پرستی کشیده نمی شدند یا اینکه در مصر عذاب بکشند، و آنگاه نیازی نبود که خدا احکام خود را از کوه سینا اعلام و آنرا بر لوح های سنگی حجاری نموده و آن را با دستورالعمل های قاطعانه داوری و مقررات موسی صیانت کند. DR 128.2