ایمان حواریون به اندازه زیادی در هنگام نظارۀ تبدیل هیئت و متجلی شدن عیسی تقویت شده بود، زمانی که اجازه یافتند تا ج ل عیسی را مشاهده ا و صدای تائید شدن او را مبنی بر این که او شخصیتی الهی دارد از آسمان شنیدند. خداوند بر آن شد تا به پیروان عیسی مصداقی قدرتمند بدهد مبنی بر این که او همان مسیح موعود است تا در تلخی اندوه و نومیدی در مصلوب شدن وی، کاملاً اعتماد خود را از دست ندهند. در هنگامۀ تجلیّ، خداوند موسی و ایلیا )الیاس( را فرستاد تا با عیسی در خصوص مصیبت ها و مرگ او سخن بگویند. خداوند در عوض فرستادن فرشتگان برای سخن گفتن با پسرش، کسانی را بر گزید که تجربه مشقات را در زمین داشته اند. DR 182.4
ایلیا با خدا راه می رفت. کار او دردناک و مشقت بار بود، چرا که خدا از طریق او گناهان اسرائیل را مذموم و توبیخ نمود. ایلیا پیامبر خدا بود؛ با این وجود او مجبور شد تا از ترس جانش از مکانی به مکانی دیگر بگریزد. قوم وی، در پی همچون حیوانی وحشی در پی شکار او بودند تا او را نابود سازند. ولی خداوند ایلیا را متبدل نمود. فرشتگان با جلال و ظفرمندی او را به آسمان بردند. DR 183.1
موسی نسبت به تمامی کسانی که پیش تر از وی می زیستند عظمت بیشتری داشت. او در حدی عالی مورد تکریم خدا بود، و رجحان داشت تا رو در رو با خداوند گفتگو کند، همچون انسانی که با دوست خود سخن می گوید. او مجاز شده بود تا نور درخشان و علو جلالی را که پدر را در بر گرفته بود مشاهده کند. خداوند از طریق موسی فرزندان اسرائیل را از اسارت مصر نجات داد. موسی شفیع مردم خود بود، و اغلب مابین آنان و غضب خدا می ایستاد. وقتی که غضب خداوند بر ضد اسرائیل به سبب بی ایمانی و گلایه ها و گناهان فاحش آنان شعله ور می شد، محبت موسی برای آنان محک می خورد. خداوند پیشنهاد کرد تا آنان را نابود ساخته و از او قوم توانمندی بسازد. موسی محبت خود را با تمنای وجود برای اسرائیل نشان می داد. او در پریشانی خویش نزد خدا دعا کرده تا غضب سهمگین او را فرو نشانده و اسرائیل را ببخشاید، و در غیر این صورت نام او را از دفتر حیات وی پاک کند. DR 183.2
موسی از وادی مرگ عبور کرد اما میکائیلِ فرشته به پائین آمده و پیش از این که جسدِ او فاسد شود، به او زندگی بخشید. شیطان ت ش کرد تا جسد ا موسی را نگاه دارد، و ادعا کرد که جسد متعلق به اوست؛ ولیکن میکائیل موسی را قیام داده و به آسمان برد. شیطان با تلخی بر ضد خدا عیب جوئی کرده، او را محکوم کرد که با بی عدالتی اجازه داده تا صید او ربوده شود؛ ولی مسیح خصومت او را تقبیح نکرد، گرچه از طریق وسوسۀ او بود که خادم خدا قصور ورزیده بود. مسیح با متانت او را به پدر خویش واگذار نمود و گفت، « خداوند تو را توبیخ فرماید » )رساله یهودا ۱: ۹(. DR 183.3
عیسی به حواریون خویش گفته بود که برخی که کنار او ایستاده اند، تا ملکوت خدا را نبینند که با قدرت ظاهر می شود، طعم مرگ را نخواهند چشید. در هنگامه تجلی و تبدیل هیئت، این وعده به حقیقت پیوست. سیمای عیسی متبدل گشت و همچون خورشید درخشید. تن پوش او سفید و درخشنده شده بود. موسی حاضر بود تا نماینده کسانی باشد که در ظهور ثانی عیسی از مرگ قیام خواهند نمود. و ایلیا که بدون این که مرگ را ببیند به آسمان برده شده بود، معرف کسانی خواهد بود که در آمدن دوباره مسیح به DR 183.4
فناناپذیری متبدل گردیده و بدون این که مرگ را ببینند به آسمان برده خواهند شد. حواریون با حیرت مشاهده کرده و از علو مقام عیسی و ابری که آنان را پوشانده بود مبهوت گردیده و صدای خدا را با عظمت مهیبی شنیدند که می گوید، « این است پسر حبیبِ من، او را بشنوید.” DR 184.1