Ug sa nakita siya diha sa dagway nga tawhanon, siya nagpaubos sa iyang kaugalingon ug nahimong masinugtanon hangtud sa kamatayon, oo, bisan pa sa kamatayon diha sa krus. Filipos 2:8. KDK 281.1
Gipas-an ni Jesus ang makalilisang nga responsibilidad alang sa kaluwasan sa katawhan. Siya nasayod nga gawas lang kon adunay tinuyo nga kausaban diha sa mga prinsipyo ug sa mga katuyoan sa tawhanong kaliwatan, ang tanan mawala. Mao kini ang lulan sa Iyang kalag, ug walay si bisan kinsa ang makasabut sa kabug-at nga Iyang gipas-an. Sukad sa Iyang pagkabata, hangtod sa Iyang pagkabatan-on, ug pagkahamtung, Siya naginusara sa paglakaw. Apan langit ang maanaa sa Iyang presensya. Sa matag adlaw Iyang giatubang ang mga pagsulay ug mga tentasyon; sa matag adlaw Siya nakigharong sa daotan, ug nasaksihan ang gahum niini diha sa mga tawo nga buot Niya nga pagapanalanginan ug pagaluwason. Apan Siya wala napakyas o nawad-an sa paglaum. KDK 281.2
Sa tanang mga butang Iyang gidala ang Iyang mga handum diha sa estrikto nga pahulay diha sa Iyang misyon. Iyang gihimaya ang Iyang kinabuhi pinaagi sa paghimo sa tanan nga anaa sa ilalom sa kabubut-on sa Iyang Amahan. Sa panahon sa Iyang pagkabatan-on, ang Iyang inahan, sa diha nga nakaplagan Siya didto sa tulunghaan uban sa mga magtutudlo, miingon, “Anak, nganong gibuhatan mo man kami sa ingon?” Siya mitubag, ug ang Iyang tubag mao ang labaw nga timan-an sa Iyang buluhaton sa kinabuhi—“Nganong gipangita pa man ako ninyo? Wala ba diay kamo mahibalo nga kinahanglan anhi gayud ako sa balay sa akong Amahan?”— GOSPEL WORKERS, p. 42. KDK 281.3
Ang sama nga debosyon, ang sama nga pagpahinungud, ang sama nga pagpailalom sa mga pagangkon sa Pulong sa Dios, nga gipadayag diha kang Cristo, angay nga makita diha sa Iyang mga sulugoon. Iyang gibiyaan ang Iyang puloy-anan nga adunay kasigurohan ug kalinaw, gibiyaan ang himaya nga Iyang gihuptan uban sa Amahan sa wala pa ang kalibutan, gibiyaan ang Iyang posisyon didto sa trono sa uniberso, ug mianhi, usa ka nagaantus, gitintal nga tawo; naglakaw nga naginusara, nagtanum uban sa mga luha, aron pagabuboan sa Iyang dugo ang liso sa kinabuhi alang sa usa ka nawala nga kalibutan.— GOSPEL WORKERS, pp. 111, 112. KDK 281.4